Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Reisverslag Deltapad van Rockanje naar Hoek van Holland
van zaterdag 20 november t/m zondag 21 november 2010

Zaterdag 20 november 2010
Rockanje – Brielle
Er heeft gisteren een brandje gewoed in de verkeersleidingspost nabij Utrecht.
Sinds gistermiddag rijdt er rond Utrecht geen trein. Ik ga vandaag toch proberen om in Rockanje te komen. Er rest nog een kort stukje van het Deltapad. Dit weekend zit Orchideetje vol met afspraken dus mijn afwezigheid is verantwoord.
Op de NS-site staat dat ik Utrecht moet mijden en via Schiphol moet reizen.
Er ligt geen Metro op het station, of komt dat ding sowieso niet op zaterdag uit?
Dit keer dus geen ‘nabeschouwingen’ van mijn zijde.
De trein in ons dorpje is in elk geval op tijd en al snel wordt er omgeroepen dat hij niet verder rijdt dan Bilthoven. Daar zullen wel bussen staan, maar ja, dan moet ik in Utrecht opnieuw met de bus richting Woerden. Omrijden via Schiphol zal dus sneller zijn.
Het is zwaar bewolkt, maar droog. Er staat geen wind, het is wel een beetje saai weer.
Ik hoop dat het in de loop van de dag wat opklaart. Koud is het niet, straks maar even kijken wat de temperatuur is.
Ik loop dit keer zonder kampeeruitrusting, want voor één nacht is het – gezien het onderhoud – begrotelijk om deze te gebruiken. Ik denk dat ik al bij al maar een kilo of acht meesjouw. Tjonge, dat is wel luxe.
Wat ook luxe is, ik heb een hotelletje geboekt in Brielle. Ik had de keus tussen het Fletcher hotel ‘De Zalm’ en ‘Hotel Atlas’. Dat Fletcher hotel stond me meteen al niet zo aan. Toen ik een paar dagen later wilde reserveren bleek het volgeboekt te zijn. Op de site van Hotel Atlas stond dat ze €85,- voor een eenpersoonskamer vragen. Dat bleek in werkelijkheid €55,- te zijn, een veel vriendelijker prijsje.
Trouwens, gisteravond heeft het Rode Kruis nog 500 veldbedden opgezet in de Jaarbeurs. Uiteindelijk bleek die opvang niet nodig te zijn. Het lijkt me wel een avontuur om eens in de Jaarbeurs te kunnen overnachten. Soep en broodjes uiteraard. Zouden ze er nog een wijntje bij schenken?
Het wordt al om vijf uur donker, dus als ik het al red naar Rockanje, dan moet ik waarschijnlijk de laatste kilometers in het donker lopen.
Tja, wat zou het probleem zijn bij de NS? Is er een hele stapel servers in brand gevlogen? Dan hebben ze wel een probleem! Ik ben benieuwd of ze het maandag voor elkaar hebben.
Over servers gesproken, bij web-log (waar ik mijn site ‘host’), hebben ze ook computerproblemen. Ze zijn er nu al een maand of vijf mee aan het worstelen, en de gebruikers zitten met de narigheid. Ik dus ook. Ik ben er niet blij mee en mogelijk dat ik op termijn een eigen server aanschaf. Dan heb ik het tenminste zelf in de hand.
Vlak voor Amersfoort wordt er iets omgeroepen. Helaas praat een man verderop er keihard doorheen, zodat ik er geen woord van versta. Ronduit onbeschoft!
Op de borden in Amersfoort staat dat de trein naar Rotterdam niet rijdt, maar wel de Intercity van 08.54 uur naar Schiphol. Nauwelijks op stoom of er volgt een keurig omroepbericht. Op onderkoelde toon wordt meegedeeld dat reizigers voor Rotterdam op Schiphol moeten overstappen. Het wordt op zo’n manier gezegd dat het lijkt of dit de normale gang van zaken is. Ai, de conductrice komt langs, meestal laten ze zich niet zien bij calamiteiten. Ik had keurig ingecheckt, dus geen probleem. De Intercity via Rotterdam naar Vlissingen op Schiphol van 09.43 uur heeft 5 minuten vertraging. Daar heb ik wel begrip voor. De trein zit wel eivol. Om 10.30 uur sta ik op Rotterdam CS en haal precies de metro van 10.36 uur naar Spijkenisse. Tjonge, de ingang van de metro zit weer op een andere locatie dan een paar maanden geleden. Ze zijn nog steeds druk aan het bouwen, maar zo te zien is er enige vooruitgang geboekt. Ik heb nu precies een half uur vertraging, dat valt me toch erg mee. Nu zie je toch maar weer dat het OV in Nederland uitstekend geregeld is. Om 11.03 uur sta ik in Spijkenisse en haal met gemak bus 103 van 11.15 uur naar Rockanje. Kijk, de bus staat al in de startblokken. Precies om 12.00 uur sta ik in Rockanje op het Dorpsplein. Nou, ik ben van huis uit precies vier uur onderweg geweest. Eerst nuttig ik koffie met een broodje bij Delifrance en daarna ga ik van start. Ik heb de route ingeladen in mijn GPS, dat maakt het vinden daarvan tot een fluitje van een cent. De zon is heel behoorlijk doorgekomen en de temperatuur is 11 graden in de plus. Prima wandelweer dus. Ik ben blij dat ik het – gezien de problemen bij de NS – heb doorgezet. Ik loop Rockanje uit en meteen wordt het duinlandschap. De zon staat laag, dus sta ik zelf ook op de foto. Hier staat best wel een imposante boom. De mollen zijn nog actief, dat betekent dat we voorlopig nog geen winter krijgen (volgens Maarten ’t Hart). Tja, we zitten nu natuurlijk met die opwarming van de aarde, hoewel ik er de laatste tijd niets meer van hoor of lees. Zou die hype weer over zijn? Na zo’n uurtje stevig doorstappen (gemiddeld 5.5 kilometer per uur), loop ik langs Oostvoorne. Uiteraard loop ik hier op het Zuid-Hollandse ‘eiland’ Voorne. In de verte de industrie van het Rotterdamse havengebied.Toch merkwaardig dat ik hier door een puur duinlandschap loop. Er is geen mens te zien, behalve in de buurt van parkeerplaatsen. Daar zetten hondenliefhebbers hun auto neer om daarna hun geliefde viervoeter uit te laten. Ik vind het maar niets, die beesten kunnen vreselijk irritant zijn. Ik hoop dat er ooit nog eens een totaal hondenaanlijngebod komt.
Los laten lopen doe je dan maar in je eigen tuin.
Toch wel leuk, zo’n doorkijkje. Hier lopen Schotse Hooglanders los. Dat zijn – vergeleken met honden – beschaafde beesten. Geef ze nooit appels, brood of wat dan ook, want dan worden ze opdringerig.
Kijk, daar staan er een stel (in tegenlicht). Een duinmeer, nou ja, meer een duinplas. Er staat wat struweel voor, maar zo’n huis heeft wel wat. Zou het een vakantiehuis zijn of een boerderij? Nog 7,5 kilometer naar Brielle, maar ik ga een beetje omlopen. In de verte de industrie van Europoort (denk ik). Hier is het voetpad voorzien van een dikke laag houtsnippers. Het Oostvoornse Meer ligt achter me, nu kijk ik uit over het Brielse Meer. Nog steeds loop ik door duinlandschap. Verbazingwekkend zo dicht bij een grote industriestad.
Overigens loop ik nu tot Brielle hetzelfde traject als het Oeverloperpad. Dat pad heb ik een jaar of zes geleden gelopen. Vreemd, ik herken er eigenlijk niets van. Kijk, de Stenen Baak. Op de restanten van de 13^e eeuwse baak werd in 1633 de ‘Stenen Baak’ gebouwd. Bovenop werd toentertijd een open vuur gestookt. Ook zijn hier de taluds van de toenmalige kustbatterij in oude glorie hersteld. Voorbij is het duinlandschap. Nu krijg ik een paar kilometer fietspad voor de kiezen.
Ach, het loopt wel vlot weg. Dit begint op Brielle te lijken. En dit is Brielle. Gek, op school heb ik altijd ‘Den Briel’ geleerd. Of vergis ik me nu toch? Brielle is een vestingstad – zoals Naarden – voorzien van een gracht met wallen en bastions. Deze muur dient om het waterpeil in de gracht op de juiste hoogte te houden.
De muur is voorzien van een zogeheten ‘monnik’ om te voorkomen dat vijandelijke soldaten over de muur kruipen. Het is al dik na vieren, dus het (tegen)licht is niet optimaal. Hier het haventje van Brielle in tegenlicht. Zoals bekend hebben de ‘Watergeuzen’ Den Briel (dus toch!) ingenomen op 1 april 1572. De Noordpoort werd gerammeid waarna de watergeuzen de stad binnentrokken.
Veel weerstand was er niet omdat het Spaanse garnizoen de stad had verlaten.
De restanten van de Noordpoort werden in 1922 teruggevonden. Ai, dit is op afstand toch wel het mooiste verhaal van de Vaderlandse Geschiedenis. Overigens, het verhaal van die Batavieren spreekt me ook erg aan. De route maakt twee grote lussen door Brielle. Zodoende kom ik ook langs de Sint Catharijnekerk. Deze kerk uit het begin van de 15^e eeuw wordt ook wel de Brielse Dom genoemd. De kerk heeft imposante afmetingen, maar is nooit afgebouwd. De toren had twee keer zo hoog moeten worden. Als ik het mij goed herinner is dit het ‘Asyl’ ten behoeve van oude en gebrekkige zeelieden. Zouden die er nog steeds wonen? Het loopt tegen vijven en het wordt snel donker. Hoe kom ik nu bij Hotel Atlas? Ik kan het vragen natuurlijk, maar in mijn GPS staat ook veel toeristische informatie. Hotel Atlas staat erbij en nu hoef ik alleen maar de pijl te volgen. Keurig kom ik uit voor de deur. Ik heb er vandaag precies 21.32 kilometer opzitten. Sowieso een lange dag, ik heb het wel gehad voor vandaag. De receptie is ‘bemand’ en mijn reservering is in orde. Vlot krijg ik de kamersleutel. Meteen maar onder de douche. Ach, het hotel is enigszins gedateerd, maar daar houd ik wel van. De douche is nog voorzien van mengkranen, dat is even lastig.
Tja, met al die thermosstaatkranen verleer je het handmatig afregelen. Gelukkig geen 3 minuten water zoals op de meeste campings, maar net zo lang als nodig. Om zes uur kijk ik even naar het journaal. Sinds 15.00 uur vanmiddag rijden de treinen weer voor 70% rond Utrecht. Dat valt me alleszins mee. Dat betekent dat ik morgen weer via Utrecht kan reizen. De woordvoerster van de NS gaf aan dat het niet aan het (niet aanwezige?) back-up systeem lag, maar aan de brandweer die opdracht had gegeven de stroom naar de wissels en seinen af te sluiten. Wat een doorzichtige smoes!
Ik bel nog even naar Orchideetje, ook thuis is alles in orde.
Om kwart over zes loop ik naar het restaurant van Hotel Atlas. Ik kom eerst in de bar terecht, die zit bomvol. In het restaurant is verder niemand, ik tel ongeveer 30 lege stoelen, maar dat maakt mij niet uit. Ik bestel een karaf rode huiswijn, uiensoep en mixed-grill.
Ik moet zeggen, mijn complimenten aan Hotel Atlas en de kok(s). Goed, na een dag lopen heb je uiteraard wel enige trek, maar het is hier dik voor elkaar. De huiswijn is van prima kwaliteit, dat komt maar weinig voor. Ik krijg er een schaaltje warm stokbrood bij. Vlot komt de uiensoep door, die is zoals het hoort en de mixed-grill is boven verwachting. Ik krijg het niet op en ijs of wat dan ook moet ik (helaas) achterwege laten. Er komen nog vier gasten, nou, hen wacht een verrassing. Ook het bedienend meisje verdient een compliment. Voldaan ga ik naar mijn kamer. De TV heeft niets dat mij interesseert en ik luister nog een tijdje naar mijn MP3-speler. Volgend jaar willen Orchideetje en ik het Noordzeepad gaan fietsen. Ik hoop dat de route door Brielle gaat, dan wil ik Hotel Atlas nogmaals met een bezoek vereren.