Maandag 26 juli 2010
Westkapelle – Veere
Vannacht heeft het een beetje geregend, maar als ik opsta is het droog. Het is niet koud, maar wel bewolkt. Opnieuw zijn we al voor achten op pad. Via wat boerenwegjes lopen we door akkerland naar de kust. Duinen zijn er hier niet en we moeten via een gigantische trap de dijk op. Die dijk volgen we tot het uitzichtpunt ‘De Hoge Hil’. Schilders als Toorop en Mondriaan deden hier inspiratie op. Het uitzicht op zee en Domburg is inderdaad uniek. Als we Domburg inlopen staat daar Villa Carmen Sylva. Tja, de villa oogt gedateerd en is niet groot. Verder staat de villa pal aan het wandelpad. Dat wandelpad zal er toentertijd niet geweest zijn. Nog iets verder staat dit monument. Hoewel monument, dit lijkt meer op een begraafplaats. Zoals meestal loopt de route langs Domburg. Voor de verandering lopen we een tijd door de bossen. Na twee kilometer zien we een heus kasteel. Het heet Westhove en het heeft een bewogen geschiedenis achter de rug. Mogelijk stond er hier in 836 al een burcht.
Vanaf 1277 hadden de abten van Middelbug hier hun buitenverblijf annex jachtslot.
Zij ontvingen hier Floris V, Karel de Stoute en Keizer Karel V. Over scheiding van Staat en Kerk gesproken. Tijdens de Tachtigjarige Oorlog is hier hevig gevochten, waarbij delen van het kasteel in de as zijn gelegd. In de 17^e eeuw werd het kasteel weer opgebouwd en bewoond door rijke Zeeuwse families. Ook tijdens WO-II raakte het kasteel zwaar beschadigd. Sinds 1985 is het kasteel in gebruik als Stayokay. Kijk, al die gasten met fietsen logeren hier.Mooi, dan moet er hier dus ook een restaurant zijn. Nou, dat is dus niet links waar die gezellige stoelen staan, maar in het hoofdgebouw. Hier nuttig ik maar liefst twee kopjes koffie en een lekker stuk – warme – appeltaart. Voorlopig kan ik er weer tegen. Ik had het echt nodig, want ik voel een blaar opkomen op mijn linkerhiel. Tja, ik heb twee maanden niet gelopen en ben dus een beetje uit ritme. Eigen schuld. Na zo’n half uurtje stappen we weer op.
Inmiddels ligt Domburg – via de kortste route – alweer 3,9 kilometer achter ons. Op naar (camping) Oranjezon, Vrouwenpolder en dan Veere. Over een kaarsrechte klinkerweg gaat het verder. Zitten we hier wel goed? Ik ga zo mijn GPS aanzetten, want de route heb ik vanaf Domburg op internet gevonden en ingeladen. We gaan even op een bankje zitten om wat te drinken. Kijk, de track ligt op mijn GPS iets naast de werkelijke route, maar dat kan een aantal oorzaken hebben. We zitten dus goed. Op camping Oranjezon heb ik eerder gestaan en de route naar het strand is nog precies hetzelfde. Kijk, daar ligt de zee. Vanaf hier lopen we voor de verandering een aantal kilometers over het strand. Dat is goed te doen, zo te zien is het eb. Het strand gaat over in de Veerse Dam. Dit is de hoofdroute, maar er is ook een route beschreven die het Veerse Meer ‘rond’. Dat wil ik uiteraard meenemen, dus slaan we hier rechtsaf en lopen via een voetgangerstunnel onder de N57 door. Er volgt een stukje strand. Zo’n scheepje is ook wel aardig. Via een grasstrook lopen we het bos in. Het gaat iets omhoog en we hebben een mooi uitzicht over het Veerse Meer. Tja, dan volgt een kilometers lange grasdijk. Ach, op zich loopt dat wel lekker weg. Rechts van ons staat de korenmolen De Koe uit 1909. Het is een stellingmolen en hij is maalvaardig. Enig onderhoud kan geen kwaad, de romp is groen uitgeslagen. Daar ligt Veere, hoewel het zicht enigszins wordt bedorven door een grote circustent.
Als we wat dichterbij komen blijkt de tent van het Staatscircus Moskou te zijn. Veere is niet zonder meer te benaderen. Er is een natte en een droge gracht, die voorzien is van een Stenen Beer.Bovenop staat een ‘monnik’, dus over de Beer kruipen is er niet bij. Hoe komen we in Veere?Het kaartje is niet duidelijk, de routebeschrijving – inclusief wijzigingen – idem, en de markering is ook onduidelijk. Moeten we hier het talud af? Dat kan toch niet de bedoeling zijn. Er lopen hier wat badgasten (=toeristen) rond en die weten het.
We moeten een onduidelijk hokje in waarin een trap naar beneden wentelt. Op die manier komen we in de doorgang in de Stenen Beer. Aan de andere kant verlaten we door een dubbele deur de doorgang. Nog een klein stukje en we staan in het haventje van Veere. Tjonge, wat is het hier druk!We vragen meteen maar even waar de supermarkt is, want ik ben volledig door mijn bitter lemon heen. Ik kan natuurlijk om water vragen, maar dat is voor de kippen en – in geval van – om je te wassen (zeggen ze op de Veluwe). Tot mijn verbijstering is er geen supermarkt in Veere. Een booteigenaar zegt dat hij zo direct de bus neemt naar Middelburg om daar inkopen te doen.
Wij lopen eerst maar richting steiger om een kaartje te kopen voor de veerpont. Dat kaartje verkopen ze niet op de steiger, maar vanuit een hokje op dit pleintje.Een enkeltje kost €3,50 en we horen meteen dat er een extra vaart is om 16.00 uur.
Die kunnen we royaal halen en we hebben zelfs tijd voor een versnapering op het aanpalend terras. Kijk, dan zijn we toch een uur vroeger op de camping, want de reguliere vaart is om 17.00 uur.
Dit is de veerboot en we kunnen boarden als die badgasten de veerboot verlaten hebben. Kan dat niet wat sneller? OK, onze schipper geeft vol gas en daar gaan we. Dat Veerse Meer is nog best breed. Zo’n Tjalk heeft ook wel wat. Nog even een laatste blik op Veere in tegenlicht. In tien minuutjes varen we naar de overkant. Nu is het nog twee kilometer over een klinkerweg naar de RCN camping ‘De Schotsman’. Tja, het is een hele grote, maar dat is niet anders. De receptie is er ook naar, er zitten maar liefst twee dames achter hun computer. We krijgen plaats 603 toegewezen, ik denk dat deze camping meer dan 2.000 plaatsen heeft. We betalen €48,55 voor ons drieën, dat is niet gering. Ik vraag nog even of er mogelijkheden zijn om mijn mobiel op te laden. De dame aan de balie zegt mij dat ze toch onmogelijk alle mogelijke opladers in voorraad kunnen hebben. Daar heeft ze natuurlijk gelijk in, het is eigenlijk waanzin dat elk merk mobiel z’n eigen unieke stekker(s) heeft. Er is hier een knots van een supermarkt, dus koop ik meteen bitter lemon, wijn en chocomel. Even na vijven staan we op ons plekje in de zon en uit de wind. Wat wil een mens nog meer. Nou ja, een soepje, een Knorr-maaltijd, wijn en een douche. En op tijd naar bed natuurlijk.