Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Reisverslag Deltapad van Sluis naar Goedereede
van zaterdag 24 juli t/m woensdag 28 juli 2010

Zaterdag 24 juli 2010
Sluis – Nieuwvliet-Bad
Gelukkig is het niet zo heet als enige dagen terug. Het is 20 graden in de plus en 5/8 bewolkt. Het is druk op het station, veel mensen met fietsen of koffers. Het valt me op dat de meesten een jack of een vest aanhebben. Tja, het is vergeleken met een paar dagen terug gewoon fris. De trein van 08.50 uur is mooi op tijd. De conducteur komt langs en maakt een praatje.
In Utrecht blijkt de aansluitende trein 5 minuten vertraagd. Dat worden er dus 8 (acht).
Ai, daar gaat mijn aansluiting in Rotterdam! Daar heb ik maar 8 minuten overstaptijd.
Deze vertraging wegrijden gaat uiteraard niet lukken. Als we Rotterdam inrijden is de vertraging opgelopen tot 10 minuten. Uiteraard is de trein naar Vlissingen weg. Het is een uurdienst, dus drie kwartier wachten. Ik bel Reino op, zij blijkt al in Sluis te zijn. Zij is de vorige avond al afgereisd. Daarna bel ik Tini, zij heeft de trein naar Vlissingen wel gehaald, maar staat stil in Dordrecht. Er schijnt een berm in de brand te staan. Nou, dat wordt vandaag nog wat. Ik bel Reino dat zij vast van start kan gaan. Op ons wachten gaat mogelijk eindeloos lang duren. Tjonge, een grotere uithoek in Nederland dan Sluis, kan ik eigenlijk niet bedenken. In Vlissingen staat Tini op mij te wachten. We lopen het station uit en meteen links is de terminal. We kopen een ticket (à €2,75) en kunnen meteen boarden. Tja, dit ziet er goed uit, dit schip doet me een beetje aan de Koegelwieck denken. Dat is ook zo’n snelle jongen die op Vlieland en Terschelling vaart. Sinds de ingebruikname van de Westerscheldetunnel in 2003 varen twee veerboten voor fietsers en voetgangers dagelijks vele keren heen en weer. Toentertijd ben ik een aantal keren met de auto met de ‘oude’ veerboot naar Breskens gevaren. Is dat alweer zoveel jaar geleden? Het valt mij op dat er vele racefietsen aan boord zijn, uiteraard met bijbehorende sportievelingen. Twee schroeven, dus staan er twee motoren aan boord. Daarmee wordt een behoorlijke snelheid ontwikkelt. Kijk, daar komt het zusterschip aanvaren. Als ik afdruk is het ding ons al voorbij. Dit is het interieur van de veerboot. Druk is het niet, maar de meeste mensen staan aan dek. Na twintig minuutjes varen staan we in Breskens. Tja, ik wist het, maar hier moeten we veertig minuten wachten op de Veolia bus 14 naar Knokke. Gelukkig staat er hier een snackwagen waar ik koffie met een gevulde koek bestel. Vreemd, op het aanpalend busstation zie ik nergens een haltebord voor bus 14. Wel staat er een haltebord voor bus 42 naar Brugge. Deze rijdt via Sluis, het is inmiddels zeker veranderd. Om 14.15 uur komt bus 42 voorrijden. Op de toegangsdeur hangt een briefje dat er geen gebruik kan worden gemaakt van de OV-chip kaart. Nou ja, dat is ook wat! Strippenkaarten heb ik niet meer, ik moet maar eens vragen of ik contant kan betalen. Ik stap in en maak een opmerking over de OV-chip kaart. De chauffeur zegt meteen dat het in dat geval gratis is. De chauffeur spreekt met een accent en ik vraag of dit toevallig een Belgische bus is. Dat blijkt inderdaad het geval. OK, zolang het gratis is vind ik het verder prima. Om 14.25 uur rijden we weg en wat komt daar aanrijden? Het is bus 14 van Veolia! Als ik het nog begrijp!?
Overigens is het zaak om in deze bus niemand tot overlast te zijn. Overlast is ingedeeld in twee categorieën. Type 1 overlast begint met €75,- en loopt op tot €400,- boete. Type 2 overlast begint met €150,- en loopt op tot €500,- boete. Alle mogelijke overtredingen staan erop: roken, leunen tegen de deuren, afleiden van de chauffeur enz. enz. In België zaagt men van dik hout planken. Veolia, Connexxion enz. meteen overnemen die regels! Om 15.10 uur rijden we Sluis binnen. Ik ben dus ruim 6 (zes) uur onderweg geweest!
Wat een reis! Vlakbij de bushalte staat deze handwijzer. Het Deltapad gaan we dus lopen, maar niet helemaal tot Hoek van Holland. Het Grenslandpad naar Thorn (363 km) staat nog op mijn lijstje. Het is trouwens heel druk in Sluis. Hebben al die mensen zo’n lange reis gemaakt? Iets verderop staat een monument ter ere van ‘Van Dale’. De samensteller van de eerste ‘Dikke Van Dale’ is in Sluis geboren, heeft er als onderwijzer gewerkt en is er overleden. Wat schetst mijn verbazing? Deze man heeft dezelfde voornamen als ikzelf! Zou hij net zo blij zijn geweest met deze voornamen als ikzelf? Nou ja, ik ben te ‘knieperig’ om mijn voornamen te wijzigen. Dit is het kanaal Brugge-Sluis en aan de overkant is er markt. Geheel zeker ben ik niet, maar ik meen dat dit de ruïne is van de Westpoort. Ik heb verzuimd een foto te maken van het informatiebordje. Vanaf hier lopen we verder over de wallen rond Sluis. Deze zijn aangelegd tijdens de Tachtigjarige oorlog, maar in 1604 door Prins Maurits voorzien van een gracht en bastions.
Deze ooievaar staat er gekleurd op. Iets verder staat de stellingmolen ‘De Brak’ uit 1739. Het is een korenmolen en hij is maalvaardig. Ik tel op het kaartje van Sluis een stuk of zeven bastions. Vanaf de grond zijn die niet te fotograferen, om dat te doen moet je een helikopter inzetten. De schootsvelden zijn in elk geval prima. De naam van het kanaal staat niet op de kaart, maar het is duidelijk dat deze gegraven is om de gracht van water te voorzien. Sluis ligt – via de kortste weg – alweer 4 kilometer achter ons. Rechts van ons ligt het gehucht Terhofstede en over 1 kilometer bereiken we Retranchement, een versterking aangelegd in opdracht van Prins Maurits. Op de wallen van Retranchement staat deze grenspaal. Op deze foto zijn de wallen nog goed te herkennen. Ook de natte gracht ligt er keurig bij. Hier staat ook de Standerdmolen, vreemd, dit is een van de weinige molens in Nederland, die naamloos zijn. Het is een koren- en pelmolen uit 1818. De molen is maalvaardig. In het gehucht Retranchement lopen we te ver door. Terug dus, we hadden vóór de gracht linksaf moeten gaan. Tja, op de bewuste plaats is geen markering aanwezig, sowieso is de markering niet op orde. We zitten hier goed, ondanks dat het er vreemd uitziet.
We moeten namelijk verder over een prachtig gemaaide grasstrook. Deze grasstrook wordt al snel hobbelig en zit vol kuilen, maar volgt de gracht en het bastion. Nog wat verder lopen we tegen een boscomplex aan vol brandnetels en bramen. Volgens het boekje moeten we hier linksaf. Nou ja, al snel moeten we ons door de bramen heen worstelen. Verderop is het fietspad, daar moeten we naartoe. Helaas, langs het fietspad staat een knaap van een prikkeldraadhek. Eerst zetten we de rugzakken er overheen en dan volgen we zelf, zij het niet zonder moeite. Nou, dit traject mogen ze wel eens herzien.
Een kilometertje verder steken we het uitwateringskanaal over en lopen de duinen in.
Dat betekent stijgen.

Van bovenaf hebben we een mooi uitzicht over Het Zwin, een natuurgebied. Nog een klein stukje verder komt het strand en de zee in beeld. Dit is het bekende strand van Cadzand. Tja, dit is het uitwateringskanaal. Het zal milieutechnisch allemaal dik in orde zijn, maar zelf hoef ik hier niet zo nodig de zee in. Het strandhotel van Cadzand. Speciaal voor de liefhebbers. Strand is er hier genoeg, in de verte is Walcheren zichtbaar. Rechts van ons ligt de ene camping na de andere. Ze zijn niet genoemd in het wandelboekje, dat vind ik toch raar. Het plan was om te overnachten op camping ‘Zonneweelde’, maar gezien de tijd – het is inmiddels na zevenen – besluiten we om op camping ‘De Hoogte’ te overnachten.
Dat scheelt een kilometer of twee. Reino belt op om te zeggen dat ze aan het begin van de weg op ons wacht. Vandaar is het nog een kleine kilometer naar de camping, waar we tegen half acht aankomen. We krijgen plaats 108 toegewezen en betalen daar €9,- de ‘man’ voor. Alleszins redelijk.Zoals altijd maak ik eerst een soepje gevolgd door een Knorr-maaltijd. Ach, met de rode wijn erbij smaakt het prima. Na de afwas bel ik even naar Orchideetje, ga onder de douche en rond tien uur lig ik erin. Tot kwart over tien hoor ik discomuziek, waarschijnlijk afkomstig van een aanpalende camping. We hebben er vandaag toch nog 20 kilometer opzitten.