Zondag 18 oktober 2020
De Landmarke – Ootmarsum – De Landmarke
Om acht uur genieten we het ontbijt. U ziet, ik houd het bij een bescheiden portie.
Straks weer krentenbollen!Iets over halftien starten we met de wandeling. De wandeling start – hoe toevallig – bij ‘De Landmarke’. Het is zwaar bewolkt en erg mistig. Dat heeft ook wel iets.
Wat is dit voor een pand? Nooitgedagt ken ik als voormalige fabriek in IJlst. Dit ‘Nooit gedacht’ lijkt mij ook een voormalige fabriek.Kijk, het Noaberpad ‘loopt’ hier. Dit pad liep ik in 2013-2014. Het Noaberpad loopt van Bad Nieuweschans naar Kleve (in Duitsland) en de lengte is 432 km.We lopen hier west van Ootmarsum door een klein bosgebied.Hier lopen we door het Molenbeekdal. De mist veroorzaakt een bijzondere sfeer.Nog steeds bevinden we ons aan de westkant van Ootmarsum. Er is hier een Israëlische begraafplaats.Het is wel een beetje pesterig om nagenoeg in het zicht van de Israëlische begraafplaats een kruisbeeld neer te zetten. Zoals ongetwijfeld bekend erkent het Joodse geloof Jezus Christus niet als de Messias. De Joodse gemeenschap wacht nog steeds op de ‘komst’ van de Messias en niet zoals de Christenen op zijn ‘wederkomst’. Voor het standpunt van de Joden is wel wat te zeggen.Aan de voet van het kruisbeeld is een bermmonument.Aan de Almelosestraat staan fraaie huizen met mooie tuinen. Ik moet eens even opzoeken hoe dit bloempje heet. Hm, ik denk de Verbena bonariensis (IJzerhard).Even verder bereiken we in Ootmarsum de ‘Engelstuin’. Dit is een heel fraai stukje natuur.Aan de Dalweg – noord van Ootmarsum – staat een hele rij paddenstoelen.Een groepje wandelaars – wij verpozen even op een bankje met een krentenbol – gaan de paddenstoelen ook fotograferen. Als de paddenstoelen maar niet verlegen worden door alle aandacht.Zomaar een huis.We wandelen hier door het Springendal, een mooi en bekend stukje natuur noord van Ootmarsum. De mist trekt op en soms komt de zon er even door. ’t Is nog druk ook met fietsers, wandelaars en honduitlaters.We naderen Ootmarsum, zomaar een fraai huis.Het loopt tegen enen en we lopen Ootmarsum in. Hier zijn we vaker geweest en het is een leuk stadje bekend om zijn galerieën. Maar nu begint het te regenen (en het zou droog blijven!) en nu is er niet zoveel aan.
Kijk, erwtensoep ‘to go’. Van de krentenbollen heb ik mijn buik vol. Op een gemeentelijk bankje – in de regen, dat wel – nuttigen we de erwtensoep. Hij is iets dunner dan die van gister, maar gelukkig veel minder zout. Ook de katenspek met roggebrood is prima.Ok, Ootmarsum geloven we verder wel. Iets verder zuidwaarts bevindt zich de papiermolen.En nog iets verder verkopen ze jam. Daar schaffen we twee potten van aan, ze moeten er tenslotte van af.Het was de bedoeling om nog een bezoek te brengen aan het Openluchtmuseum Ootmarsum. Ben ik daar ooit eerder geweest? Maar ja, donkere wolken spannen zich samen en we besluiten op ‘De Landmarke’ aan te gaan. Mogelijk is het morgen beter weer, dan doen we dit museum wel.Tegen tweeën zijn we weer in ons hotel. Uiteraard de track, eerst zoals gedownload van internet en daarna de gelopen track.In de lounge nuttigen we koffie/thee en daarna naar de kamer. Een korte siësta, douchen en omkleden en tegen vijven lopen we naar het restaurant.Ik bestel weer een glas Tempranillo. Het voorgerecht is pompoensoep geserveerd met stokbrood en boter. Prima, maar dat kan ook bijna niet anders.Het hoofdgerecht is kalfsoester geserveerd met bijpassend garnituur. Het vlees is mals en precies goed gebakken. De tomaten zijn mij te zuur. Tja, zet dan een fles azijn (en olijfolie) op tafel, net zoals in Griekenland en Italië. De gebakken aardappelen zijn prima (Roseval?).Hm, als het nagerecht op tafel komt – chocolade brownie met een bolletje ijs – doet mij dit ergens aan denken. Maar dat zullen mijn vunzige gedachten wel zijn.Om kwart over zes lopen we naar de lounge en bestellen weer twee glazen thee.
Opnieuw maken we het niet te laat, ook vandaag hebben we weer een intensieve dag achter de rug.