Vrijdag 22 februari 2013
Klutsdorp – Wouwse Plantage
Tegen half zeven sta ik op. Ondanks het verkeerslawaai heb ik goed geslapen. Wel moest is er vannacht tweemaal uit, dat komt natuurlijk door de couscous. Mijn tent is kurkdroog, dat is wel meegenomen. Het is twee graadjes in de min, dat is goed te doen. Na de thee en de havermout gaat de boel weer in de rugzak. Tjonge, nu krijg ik toch wel erg koude handen (ondanks dunne handschoenen) en ik heb gewoon een kwartiertje extra nodig. Om vijf over acht gaan we op pad. De lucht is blauw, de zon schijnt en er staat maar weinig wind. We steken de Halsterseweg over en lopen het buitengebied in. Links van ons staan enorme kassencomplexen. De bedrijven zijn afkomstig uit het Westland, omdat daar geen uitbreidingsmogelijkheden meer waren. Er worden voornamelijk paprika’s, aubergines en tros-tomaten geteeld. Ik heb als tiener ook in (tomaten)kassen gewerkt.
Wij noemden dat trouwens ‘warenhuizen’. Deze ‘kassen’ zijn eens zo hoog, waar is dat voor nodig?

Tegen negenen lopen we Steenbergen in. Dit is wel een leuk ‘grachtje’. Bij lunchroom Jacques genieten we de KMA. Een foto binnen lukte niet, de lens van mijn Nikon was totaal beslagen. Het temperatuurverschil binnen-buiten is meer dan twintig graden, dus dan krijg je dat. Om half tien lopen we weer verder. De straat is op de schop, deze was zeker niet meer up-to-date. Tjonge, wat staat hier weer een megalomane kerk. Het is de RK St. Gummarus uit 1949 (toren 1960). Deze kerk is op de plaats van zijn voorganger neergezet omdat het terugtrekkende Duitse leger het nodig vond deze op 30 oktober 1944 op te blazen. Voor de kerk staat dit bronzen beeld, ze mogen er wel een beetje op letten. We lopen het centrum uit en meteen wordt het landelijk. Steenbergen was een vestingstad en de vestingwerken zijn goed te herkennen in het terrein. Iets verder staat de watertoren uit 1950. Zijn voorganger hebben de Duitsers in november 1944 opgeblazen. Waar staat dat ding nu precies? Op de kaart is de dikke ‘stip’ zoals gebruikelijk op de topografische kaarten ‘weggepoetst’. Wie verwijdert nu markante punten op een kaart? Het zal wel beleid zijn. Tja, Brabant is katholiek. Een luttel aantal kilometers hier vandaan ligt Zeeland. Daar is men protestant. Kijk, de vestingroute rond Steenbergen is ook een optie. Het lijkt de vesting Naarden wel. Ook hier is een boel grond verzet en dat met kruiwagens. Ongelooflijk!
In het terrein zijn de voormalige wallen nog prima herkenbaar. Een stukje verder steken we de N259 over en lopen even na tienen Welberg in.
We hebben de zon nu tegen en de wind mee. Het noordelijke keerpunt van de Brabantse Wal ligt achter ons, we lopen nu voornamelijk in zuidelijke richting. Dit is de H. Corneliuskerk uit 1928. Zo te zien is er een uitvaartdienst aan de gang, waarschijnlijk van een bekend persoon. Het ziet zwart van het volk! We lopen al snel Welberg uit en krijgen een landelijk traject voor de kiezen. Is het hier mooi? De Brabantse Wal is tenslotte het wandelpad van het jaar. De bewolking wordt dikker en het toont enigszins somber. Nee, echt mooi is het hier niet. Om precies twaalf uur lopen we het (lint)dorp Moerstraten in. Eerlijk gezegd, veel stelt het niet voor. Dit is trouwens wel een fraai huis. Mooi, café van Pul is open, daar kunnen we even een bakje doen. We horen dat de kerk tegenover het café te koop staat. Maar liefst €1,- wil de pastoor ervoor hebben. Wie biedt? Het is geen monument, dus uit- en inwendig naar eigen idee aanpassen is geen punt. Ik zie wel een mogelijkheid om hier ± 20 seniorenwoningen te situeren. Waar we linksaf slaan staat het bronzen beeld ‘De Moermakers’. Brons is gewild, ik hoop dat de voetjes goed vastzitten. Mag het iets meer zijn? Voor 25 kilometer komen we ons bed niet uit. Deze opknapper (of afknapper) staat al een aantal jaren te verpauperen. Het dak ziet er goed uit, hier valt toch nog wel eer aan te behalen? Dit voormalig café De Maai staat beschreven in het wandelboekje. In 2008 is de toen 94-jarige eigenaresse ermee opgehouden. Hoezo op 67 jaar met pensioen? We krijgen nu een kilometer of zeven landelijk gebied te verstouwen. Spectaculair is het niet, gelukkig hebben we de wind mee. Zo hier en daar een huis om de moed erin te houden. Om kwart over twee lopen we Wouw in. Om nu te zeggen: ‘Wouw!’, nee, dat gaat te ver. Inmiddels is het zwaar bewolkt en soms valt er een vlok sneeuw. Dit was toch duidelijk niet afgesproken met de weergoden. Iets buiten Wouw staat dit kapelletje. Op de topografische kaart staat dan een kruis ingetekend. Op de kaart in het wandelboekje schittert dit kruis door afwezigheid. Tja, het is jammer. Zo hier en daar heeft ‘Loesje’ uit Wouw een spreuk vastgeschroefd. Dit is wel een aardige, de andere spreuken zijn tamelijk flauw. Om half drie lopen we Heerle in. Het is een streekdorp en veel kleiner dan Wouw. Met een grote lus lopen we weer terug richting Wouw. Kijk in de verte is de kerktoren zichtbaar. Net voor Wouw heeft een grapjas een brievenbus op naam van de Fam. Wubben voor een vervallen schuur gezet. Er zal wel een heel verhaal achter zitten. Iets buiten Wouw staat de korenmolen De Arend. Het is een beltmolen uit 1811. Volgens de molensite is de molen maalvaardig, maar gezien de deplorabele staat lijkt me dat onjuist. Volgens het spandoek is er wel een voegbedrijf actief. OK, deze spreuk – bevestigt aan de molen – kan er wel mee door. Even verder lopen we een stukje langs het spoor. Het lijkt het Westerborkpad wel. Weer een kilometertje verder steken we de A58 over en lopen er daarna een wijle langs. Sjef en Albert staan dit huis te bekijken. Het gaat om de klok. Is het een kunstwerk en loopt hij toevallig gelijk? Of is het een echte klok? Wie het weet mag het zeggen. In elk geval krijgen we een aantal landelijke kilometers tot de Wouwse Plantage te verwerken. Wat voor een gewas hier staat, ik heb geen idee. En zo’n strakke asfaltweg heeft ook wel iets. Ik moet wel zeggen, tot nu toe was de route bijna helemaal verhard. Tegen vijven lopen we Wouwse Plantage in. Het is een dorpje van niets eigenlijk.
Cafetaria Funny, gaan we hier een biertje drinken en water halen? Of kijken we nog even verder? De deur gaat open en we worden binnen genodigd. Nou, ze hebben het hier prima voor elkaar. We nemen er in het eethuisgedeelte ons gemak van.
We bestellen Leffe Blond, maar dat hebben ze niet. Wel Leffe Bruin, dat is ook prima.
Ik moet zeggen – het is niet goedkoop – maar dit is een ontzettend lekker biertje. Even na half zes stappen we op en lopen de bossen van de Wouwsche Plantage (= bos) in. Na een kilometertje of twee vinden we een prachtige, rustige plek voor onze tentjes.
We hebben er maar liefst 36.81 GPS kilometer opzitten met 5.0 gemiddeld over het lopen. Ook nu wijkt de GPS van Sjef weer af. Ach, wat mij betreft steekt het niet zo op een kilometer. Ik vraag me trouwens af hoe de LAW-site de afstanden berekent.
Helaas moet ik vanavond zelf ‘koken’. Het wordt weer een kerriesoepje en een Knorr-maaltijd. Met de witte wijn erbij is het prima te eten. Ook vandaag lig ik weer rond halfacht in het dons.