Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Reisverslag de Brabantse Wal
van donderdag 21 februari t/m zondag 24 februari 2013Donderdag 21 februari 2013
Bergen op Zoom – Klutsdorp
Dit keer gaan we voor de ‘Brabantse Wal’, een streekpad (= rondwandeling) van 112 kilometer. Start en finish is Bergen op Zoom, dat is een eind van huis. Omdat er vandaag maar liefst 22 kilometer op de planning staat, moet ik voor negenen de trein in.
Dat betekent voor het eerste traject een papieren kaartje zonder korting aanschaffen en na negen uur inchecken met mijn voordeelurenkaart. ‘NS’, kunt u daar iets op verzinnen? Dit is toch wel erg omslachtig en verder tik ik nu tweemaal het instaptarief af. Nou ja, laat maar.

Het is iets onder nul, maar het voelt door de koude wind frisser aan dan tijdens de laatste Westerbork trektocht. Ik heb mijn Helly Hansen (dunne) lange onderbroek aan en daaroverheen mijn Fjällräven trekkingbroek. Mijn torso is gehuld in maar liefst 6 (zes) kledinglagen. Dat moet genoeg zijn. De sneeuw van laatst is in elk geval verdwenen.
Het is half bewolkt en de zon komt er een beetje door. Tot en met zaterdag wordt het naar verwachting ’s nachts nog iets kouder dan vandaag, overdag kan de temperatuur iets boven nul uitkomen. Zondag is er kans op regen. Dat is minder, maar dat zien we dan wel weer. Ideaal weer om er eens een paar dagen op uit te gaan.
Er ligt een Metro in de bak, die zal ik eerst eens bestuderen. Nou, de Sony Xperia Z is uit. Het is een water- en stofdichte smartphone. Jammer voor Sony, ik ben al voorzien en verder is hij me toch aan de grote kant (5” display). De geweldsincidenten in het stadsvervoer worden heftiger. Tja, gelukkig heb ik dat (nog) niet meegemaakt.
De ‘milde’ griepepidemie neemt iets toe. Dat blijkt, één van de deelneemsters heeft zich afgemeld vanwege de griep. Overigens, ik heb de griepprik aan mij voorbij laten gaan (zoals elk jaar), ik geloof er niet zo in. Lady Gaga heeft een operatie aan haar heup ondergaan. Er zat een scheurtje in. Haar soort muziek is niet de mijne, maar een vakvrouw is het wel. Trouwens, zou ze nog een operatieverslag (met foto’s) op haar site zetten?
Dat is helemaal in tegenwoordig!
Tja, dan een verhaal over het dubbele opstaptarief dat in rekening wordt gebracht als je van de ene treinvervoerder overstapt op de andere. Het gaat over concessies en de rol daarin van de provincie. Ik kan er geen chocola van maken. In elk geval gaat de treinreiziger het gelag betalen. Uit het artikel snuif ik een beetje op dat de ‘overheid’ de treinreiziger in de eerste plaats ziet als ‘melkkoe’.
Nog een paar pagina’s entertainment en dat is het. Tja, het is krokusvakantie, dus het journaille is op pad.
De trein is mooi op tijd en zit berstensvol. Begrijp ik goed dat in Utrecht de Huishoudbeurs plaatsvindt? Hebben we daar geld voor (over)? Of gaan we alleen maar kijken en niets kopen?
De trein naar Rotterdam zit halfvol, nu kan ik een fatsoenlijke zitplaats scoren. Inmiddels is Albert ook ingestapt, dus getweeën reizen we verder. Oh ja, de Spits ligt in de trein.
De Spits opent met het grote nieuws dat het snowboarden over zijn hoogtepunt heen is. De lange latten zijn weer populair. Is dit voorpaginanieuws? De iPhone 4 en 5 zijn beide populaire smartphones. Jammer dat die dingen niet waterdicht zijn. Ai, de paardenvleesfraude wordt breed uitgemeten. Zo te lezen is er veel geld verdiend door het niet op het etiket te zetten. Paardenvlees is nu eenmaal goedkoper. De volksgezondheid is niet in gevaar, het is gewoon prima vlees. Trouwens, het zou mij helemaal niet verbazen als er in ‘vleesproducten’ ook honden-, katten- en rattenvlees wordt verwerkt. Dat is pas kassa! Ach, ik heb een paar keer een ‘overlevingscursus’ gevolgd en heb er geen moeite mee. Met het vlees dan, een kroket die bestaat uit ‘waterkonijn’ mag wel voor de helft van het geld.
Hm, zo te zien is de verbouwing van Rotterdam Centraal eindelijk gereed. Tja. En dan dat verhaal van de ‘Blade Runner’ Oscar Pistorius. Ik had nog nooit van deze man gehoord, maar ik volg de ‘sport’ nu eenmaal niet. Hij heeft viermaal op zijn vriendin (het 29-jarige fotomodel Reeva Steenkamp) geschoten omdat hij dacht dat het een inbreker betrof. Viermaal! Hij dacht zeker, als ik toch schiet, dan maak ik het karwei meteen maar af. Dat schieten deed hij door de dichte (glazen?) badkamerdeur. Hij heeft haar in een arm, een been en in het hoofd geraakt. Kijk, als scherpschutter pistool zeg ik: ‘Hier klopt iets niet’! Dit kan gewoon niet. Zijn onderbenen zijn als baby geamputeerd, dus een ordentelijke schiethouding aannemen is niet aan de orde. Vier patronen en drie treffers!
En dan door een dichte deur, dat kan gewoon niet. Verder is er een bebloede cricketbat gevonden waarmee hij naar zijn zeggen de afgesloten badkamerdeur heeft geforceerd. Dat is natuurlijk je primaire reactie, een vermoedelijke inbreker door de deur heen afschieten en daarna de badkamerdeur forceren. Ik zou me in een hoek terugtrekken, het pistool in de aanslag houden, 112 bellen en mijn bevende echtgenote geruststellen. Ook is er .38 munitie aangetroffen, terwijl hij daar geen vergunning voor heeft. Had hij wel vergunning voor het pistool waarmee hij geschoten heeft? En wat voor pistool/revolver was dat? Kijk, dat interesseert mij gewoon. Bovendien zijn in zijn huis naalden en anabolen aangetroffen. Mogelijk gebruikte hij doping. Ik ben benieuwd hoe dit gaat aflopen.
Sowieso is het uiterst tragisch voor de familie. Voor beide families eigenlijk. Tien pagina’s nieuws en veertien pagina’s entertainment. Dat is toch een redelijke verdeling.
In Roosendaal verlaat bijna iedereen de trein, maar Sjef komt ons versterken. Nog tien minuutjes naar Bergen op Zoom. Daar blijkt de laatste deelneemster niet aanwezig te zijn. Ik probeer mobiel te bellen, maar blijk geen netwerk te hebben. Wat is dit nu weer?
Met de telefoon van Albert krijg ik contact. OK, ik ben gebeld op mijn mobiel en de afzegging is ingesproken. Mooi, geen probleem, maar wat is er aan de hand met mijn mobiel? Na een ‘herstart’ doet het ding het weer na behoren. Tja, het blijft natuurlijk elektronica. We beginnen met een bekertje koffie en een appelflap in de Kiosk. Dat gaat er wel in! Het is precies twaalf uur als we van start gaan. Hoewel, van start, het streekpad start bij het Markiezenhof. Waar dat nu voor dient is mij een raadsel. Je kunt een streekpad toch beter laten beginnen en eindigen bij een station? Nu zit er ook nog een stuk ‘dubbelloop’ in van 3,9 kilometer. Het traject naar het Markiezenhof is ook niet gemarkeerd, maar gelukkig makkelijk te vinden. Onderweg staat deze markante boom. Het zal een Plataan zijn, maar op het geplaatste bord staat een gedicht. Even verder lopen we over de Grote Markt. Hier staat de RK kerk Heilige Maagd Maria ten Hemelopneming. In 1990 werd de kerk getransformeerd tot stadsschouwburg
‘De Maagd’. De toren van de Gertrudiskerk wordt de ‘Peperbus’ genoemd. Van 1586 tot 1966 was dit een hervormde kerk. Momenteel kerken er twee RK parochies en de hervormde gemeente. Ook staat hier het Stadhuis, dat feitelijk uit drie gebouwen bestaat. Het oudste gedeelte is meer dan 600 jaar oud. Jammer van die geparkeerde auto. Wat mij nu opvalt, al deze informatie staat beschreven in het wandelboekje. Het gaat over drie items, in oudere wandelboekjes werden deze genummerd en deze nummers kon je terugvinden op de kaart. Handig! Nu wordt het nummeren achterwege gelaten, het zal wel nieuw beleid zijn. Ik denk dat er bij de LAW-organisatie iemand aan de touwtjes trekt die het helaas niet begrijpt. Zal ik het melden? Ik acht dat zinloos!
Ai, een handwijzer die de route naar het Markiezenhof aangeeft. De GR5 (GRS op de bovenste plaat is een drukfout) naar Hoek van Holland (= het Deltapad) en naar Nice staat aangegeven. De E2 betreft hetzelfde traject, maar de E2 loopt nog door naar Engeland en Schotland. Op de volgende handwijzer staat ‘ons’ streekpad vermeld, we zijn hier ook bijna bij het Markiezenhof. En hier bij het Markiezenhof starten we pas echt. Het is een stadspaleis uit 1485 waar de heren en later de markiezen van Bergen op Zoom zetelden. Tegenwoordig vinden er tentoonstellingen plaats. Na twee minuutjes wandelen zien we de Gevangen- of Lievevrouwenpoort. We zetten de pas erin en lopen al snel de stad uit.
In de stad wordt zoiets gesloopt, maar in het buitengebied kun je zo’n stukje kunst altijd wel kwijt. Hier lopen we langs de Binnenschelde, aan de overkant staat de wijk Bergse Plaat. Voor een watertoren lijkt me deze toren te iel, maar je kunt niet weten. Op de kaart staat ‘Uitzichttoren’, dat zou goed kunnen. De LAW 11 Grenslandpad komt er langs. Deze LAW staat nog op mijn lijstje, dus mettertijd zal ik eens poolshoogte nemen. Oeps, je zou hier snel verkeerd lopen. Wij moeten voor een brug rechtsaf een graspad op. Rechtdoor gaat het richting Woensdrecht, uit die richting komen we zondag. Gelukkig heb ik de route op GPS gedownload van de LAW-site. Nou, het graspad is glad, dus voorzichtig aan. Hier staan de mooiere huizen met zicht op het Markiezaatsmeer. Dit moet de Snoekplas zijn met opnieuw zicht op de Bergse Plaat. Het is altijd leuk om onderweg mensen te ontmoeten en een praatje te maken. Zo te horen is deze man naar Santiago de Compostella gelopen. Hij heeft dus het Sint Jacobspad gedaan. Laat wel a.u.b. volgende keer de honden thuis! Vooral met die ene die sneaky achter mij staat (niet zichtbaar op de foto) ben ik niet blij. Dit huis kan er ook wel mee door, vanaf het terras kun je mooi al die wandelaars waarnemen. Helaas, we missen een markering (ofwel hij is in het ongerede geraakt) en ik let ook niet op mijn GPS. Tja, daar zit je ook niet constant op te kijken. Daardoor missen we het pad door het struweel en lopen nu over het fietspad. Hier werp ik een blik achterom. We hebben de wind tegen en die is behoorlijk fris. Toch is het goed te doen. De Binnenschelde is zo te lezen een paai- en opgroeigebied voor snoeken. Via de Molenplaat en langs het Bergsche Diep lopen we naar de Peterssluis aangelegd in 1960. Tja, dit is het industriegebied van Bergen op Zoom. Is dit mooi? Ach, tenslotte wordt hier het geld verdiend. Het bedrijf met die blauwe loodsen is Sabic waar hoogwaardige plastics worden gemaakt. Mwah, dit is wel een erg mooi huis. Woont hier bijgeval de directeur van Sabic? Intussen hebben we er bijna een rondje opzitten en lopen nu langs de westrand van Bergen op Zoom. OK, op naar Halsteren. Nou, tot heden is de route weinig spectaculair en dan te weten dat dit streekpad is gekroond tot mooiste wandelroute van het jaar 2013. Het jaar staat nog in de steigers, misschien komt het mooie mettertijd nog.
Hier lopen we door de dorpsstraat van Halsteren, echt een toepasselijke straatnaam. Verderop zijn er restaurants horen we. Onderweg lopen we langs de RK St. Quirinuskerk uit 1913. Zo te lezen op het bord wordt de kerk gerestaureerd. Er staat hier ook nog een voormalig Raadhuis en de St. Martinuskerk. Deze informatie staat in het wandelboekje, maar doordat er geen nummers bij staan (en dus ook niet op de kaart), valt de informatie niet op en loop je eraan voorbij. Jammer, de uitvoering van het wandelboekje had beter gekund. Ik houd mijn kritiek verder maar voor mij.
Kijk, hier is een restaurant en hij is open. Het is bij vieren en een bakje troost gaat er wel in. Verder moeten we water halen, want uiteraard gaan we weer wildkamperen. Als er al campings zijn, dan zijn ze gesloten. Ook in dit wandelboekje staan de overnachtingsadressen niet op de kaartjes aangegeven. Ik vind het een enorm gemis, maar ik heb begrepen dat ook dit nieuw beleid is van de LAW-organisatie. In dit restaurant is de koffie prima en zelf eet ik er een stuk boterkoek bij op. De Monchou is van Albert en deze is van prima kwaliteit, naar ik hoor. Oeps, ze gaan om vier uur sluiten, dat is ook wat! We vullen snel onze bidons met water en rekenen af. Verder maar weer door een stuk buitengebied en langs en over de N286. Tegen vijven lopen we door het oord Lepelstraat. Ik had er nog nooit van gehoord. Hier heeft iemand een souvenir meegenomen uit Venetië. Ook leuk voor de (klein)kinderen en handig voor als het hoog water wordt. De palm op de voorgrond heeft het niet gered, er zit geen sprietje meer aan. Nog wat verder lopen we door het oord Klutsdorp (what’s in a name). Hier had ik gepland water te halen, er is geen levende ziel te zien. Goed, water hebben we al.
Even verder steken we de A4 over. Tjonge, ik dacht dat deze nieuwe autoweg al gereed was, maar dat blijkt nog niet het geval. De weg is hermetisch afgesloten met betonblokken en waar nodig met greppels. Een illegale straatrace kun je wel vergeten. Over het fietspad lopen we verder langs de Halsterseweg. Dit is niet zo best, drie kruizen maar liefst. Update: even Googlen leert dat hier op 9 februari 2006 een personenauto tijdens een inhaalmanoeuvre frontaal op een bestelbus is gevlogen. De drie inzittenden van de personenauto waren op slag dood, de bestuurder van het busje raakte lichtgewond.
Tja, rechts is bos, maar nogal scharrig. We lopen maar iets verder. Na een kilometer vinden we een prima locatie. OK, we horen het verkeerslawaai op de razend drukke Halsterseweg wel, maar je kunt niet alles hebben. Het is tien voor zes en snel zet ik mijn tentje op. Over een goed kwartier is het donker, sowieso mooi getimed. We hebben er toch nog 25.8 GPS kilometers met een gemiddelde over het lopen van 5.1 opzitten.
Lang niet slecht en ik ben best wel een beetje moe. Overigens, de GPS van Sjef geeft een afwijkend aantal kilometers aan. Hoe dat nu precies zit, moet ik eens navragen.
Vandaag geniet ik plateservice, Albert bereidt een couscous schotel voor mij met gedroogde groenten. Met de begeleidende Parini Chardonnay uit Sicilië is het erg lekker. Het is sowieso minder zout dan een Knorrmaaltijd. Na de afwas kruip ik in mijn slaapzak voorzien van Omsak. Het is iets onder nul, maar in mijn tent is het prima toeven.