Zondag 29 augustus 2010
Boxtel- Oisterwijk
Vannacht heeft het fors geregend, maar nu is het droog. Waar ik vannacht ook wakker van werd, was het gezang van de Tsjechische zanggroep die ook op de camping overnacht. Volgens mij hadden ze te diep in het glaasje gekeken. Opeens was het stil, er zal wel iemand gewaarschuwd hebben.
Tegen achten zijn we gereed voor vertrek, helaas begint het te regenen. Mijn regenjack had ik al aan, maar nu doe ik toch ook maar mijn regenbroek aan.
Na zo’n half uurtje steken we eerst het omleidingskanaal over – volgens mij is dat een soort gekanaliseerde Dommel – en daarna de A2. Hard regenen doet het niet, maar het is wel erg somber. We lopen langs de noordrand van Boxel, steken de Dommel over en lopen er een stukje langs. Iets verder staat kasteel Stapelen, gebouwd rond de 13^e eeuw. Sinds 1915 is het in gebruik als klooster voor de Orde van de paters Assumptionisten. Momenteel verblijven er tien paters, vandaar dat het kasteel niet te bezichtigen is. Er staat momenteel een klein zonnetje, maar mijn regenbroek houd ik voorlopig aan. Een stukje verder staat dit kruisbeeld. Tja, met een klooster in de buurt is dat wel logisch. Al snel lopen we de bossen in die rond de Kampina liggen. Dat het vannacht en vanmorgen behoorlijk geregend heeft, is te zien. Even na tienen lopen we de Kampina op. Tijdens het Pelgrimspad heb ik de Kampina al doorkruist en daarvoor ben ik er ook al eens geweest. Onbekend is het dus niet. Sinds 1929 is de Kampina grotendeels in eigendom van Natuurmonumenten. De Kampina is bekend om zijn heidevelden, naaldbossen en uiteraard de vele vennen. Koeien zijn er ook. De hei staat in bloei, tja dat is nu eenmaal zo. Het Kromven. Er zijn nog zo’n 850 vennen, ooit waren dat er 2.000. De zandpaden over de Kampina zijn een tikje doorweekt, best wel zwaar lopen.
Ach, ’s zomers zijn ze mul, dat is ook niet alles. Eigenlijk hebben we vanaf acht uur – behoudens een korte pauze – tot nu doorgelopen. Het weer was niet van dien aard om even rustig op een bankje te gaan zitten.
Echt pauzeren willen we in het NIVON-huis ‘Morgenrood’. De kortste weg daar naartoe maakt een lus in zuidwestelijke richting. Als je rechtdoor loopt kom je terecht in de Rosep, een klein riviertje. Echter links en rechts van de Rosep is het allemaal moeras! Tijdens het ‘omlopen’ krijgen we een verschrikkelijke plensbui op ons pet. OK, mijn regenpak kan er wel tegen. Tegen twaalven lopen we het terrein van de NIVON op. Tijdens het Pelgrimspad hebben we hier overnacht, dus ik weet de weg. Dit is de receptie, tja. Ai, ze hebben hier alleen maar automaatkoffie, ik meende dat ze toentertijd filterkoffie verkochten. Nou ja, een beker doet €1,- dus dat valt weer mee. Ik heb nog een paar stukken boterkoek, dat is meteen mijn lunch. Er zitten hier een tiental wat oudere dames (vroeger noemde ik dat ‘besjes’) aan de koffie en de krant. Wat ze hier doen en waar ze mogelijk op wachten wordt mij niet duidelijk. Ik pak de krant, want het zijn toch spannende (formatie)tijden.
Hoe zou het met het NIVON-gebeuren gaan? Het NIVON bestaat al sinds 1924, echter toentertijd meer gericht op de ‘verheffing’ van het volk (lees: de arbeider). Uiteraard is dat in de loop van de jaren veranderd. Maar ja, ‘leeft’ het NIVON-ideaal nog? Ik vrees dat het concept zijn tijd gehad heeft, maar ik kan er geweldig naast zitten natuurlijk. Sowieso kun je er prima kamperen en terugvallen op de faciliteiten van het huis. OK, tegen enen gaan we weer van start voor de laatste 6 kilometer.
In westelijke richting gaat het de – natte – bossen in. Daarna passeren we het ene na het andere ven. Toch jammer – voor de foto’s – dat de zon er niet opstaat. Boshuis Venkraai, ai, hier ben ik een keer met Orchideetje geweest. We lopen Oisterwijk in (en meteen verkeerd), maar dit is toch een fraai huis. We breken ons hoofd over de vlag. Van welk land is dat ding? Nou, het is de officiële vlag van Noord-Brabant. Een mens kan toch niet alles weten. Kijk, in dit stroompje zijn wat rotsblokken gestort. Het lijkt wel op de Ardennen. Dit is Oisterwijk, maar de terrassen doen Grieks aan. Tjonge, het is werkelijk één groot terras! Helaas voor de uitbaters zit er geen kip! Dit is het stadhuis van Oisterwijk, maar of het nog als zodanig in gebruik is weet ik niet. De toren oogt nogal scheef, maar dat komt omdat ik er niet recht voor stond. Om tien over twee staan we voor het station. De trein gaat om 14.34 uur, dus tijd genoeg om in te checken. Trouwens, zou mijn OV-chipkaart het wel doen? Hij doet het, dat valt mij niet tegen. In Eindhoven stappen we over op de intercity, maar het ding is niet vooruit te branden! Na een minuut of tien wordt er omgeroepen dat er een seinstoring is, vandaar dat we kruipen. De conducteur loopt zeker met een rode vlag voor de trein uit, om te zien of het spoor vrij is. Nou ja, op een gegeven moment komt de vaart er in en bereiken we Utrecht. Mijn aansluiting is net weg, dus heb ik mooi de tijd om even naar het loket te gaan. Gelukkig doet de lokettiste niet moeilijk en ze maakt een uitdraai van mijn reisgegevens. Inderdaad, ik heb niet uitgecheckt in Eindhoven. Mijn privacy ligt op straat, de NS weet alles van mij. Ik meen ook dat ze deze gegevens lang bewaren. Interessant natuurlijk voor de jongens (en meisjes) van de statistiek. Ik begrijp dat er op een Voordeelurenkaart bij het inchecken €10,- wordt afgeschreven. Bij een ‘gewone’ OV-chipkaart is dat trouwens €20,-. Ik heb niet uitgecheckt, dus is het teveel of te weinig voorgeschoten bedrag niet verrekend. In mijn geval betekent het dat ik een paar dubbeltjes ‘winst’ gemaakt heb. In geval van een lange reis is het dus voordeliger om niet uit te checken. Daar moet je dus mee oppassen, want zoals gezegd wordt je kaart na drie keer vergeten geblokkeerd. Gewoon niet meer vergeten dus.
Al bij al is het bij zessen als ik ons dorpje binnenspoor. Sowieso vandaag 22 kilometer gelopen en dat is wat veel voor de laatste dag. Niet naar huis, maar meteen door naar Peacocks, waar zoonlief en Orchideetje al gezeten zijn.
Dit keer heb ik wel zin in een schnitzel. Het eerste traject van het Brabant Vennenpad zit erop. Volgende maand Kreta, dus het 2^e traject moet ik uitstellen. Ik verzin wel een list.
In elk geval, Froukje: bedankt.