Zaterdag 28 augustus 2010
Breugel – Boxtel
Vandaag is het maar 24 kilometer, dus vertrekken we dit keer tegen negenen. Het is droog en zonnig! Wel hier en daar wat wolkenpartijen. We lopen de camping af en bereiken al snel het Vresselsbos. In het Vresselsbos zijn nog enkele vennen bewaard gebleven, want zoals bekend groeit een ven op den duur dicht. Dit bedoel ik dus. Ook de naaldbomen dragen aan dat proces bij doordat zij veel water opnemen en voedselrijke humus afstaan. In dit ven staat nog een boel water, maar de waterplanten zijn al bezig om dat op te ‘eten’. Ai, we krijgen een bui op onze pet en een beste ook. Toevallig (?) staat er hier een kapel zodat we kunnen schuilen.
Tegen half twaalf lopen we Sint-Oedenrode in. Eerst maken we een ommetje rond de 15^e eeuwse kerktoren met een eenvoudig 19^e eeuws NH-zaaltje. Helaas zit de boel op slot. De zon komt door en de route loopt door een mooi oud gedeelte. We steken de Dommel weer eens over. In de verte staat een mooi optrekje, maar dit is niet een van de twee kastelen die Sint-Oedenrode rijk is. Die staan wat verder van de route af en die slaan we dus over. Zoals bekend, LAW’s lopen en stadswandelen zijn twee verschillende dingen. Op de Markt zijn diverse horeca-uitspanningen. Kijk, hier maken we natuurlijk wel tijd voor vrij, de inwendige mens moet tenslotte ook versterkt worden. Niet verkeerd hier en ik bestel zelfs een tweede bak koffie. Om tien over twaalf stappen we op en steken vijf minuten later de Dommel weer over. Is dit een mooi plaatje van de Dommel, of niet? Kijk, die verkenners van de LAW’s weten de leuke paadjes wel te vinden. Het gaat mij niet om het huis, maar om de mooie hibiscushaag. Tja, op de foto ogen ze toch wat flets, maar in het echt was het wel bijzonder. De alternatieve route gaat verhard naar het dorpje Olland. De hoofdroute loopt langs de Dommel en heet in het boekje het ‘Laarzenpad’. Met de huidige hoge waterstand heb je nu minimaal een waadpad nodig danwel een kano. We kiezen dus voor de alternatieve route en slaan net voor het dorp linksaf. Dit huis is alvast op een terp gezet, heel verstandig. Daar hangt een bui, die gaan we zo meteen op onze pet krijgen. Hier lopen we in de bossen oost van Kasteren. Dit is de bakstenen duiventoren uit 1616 van het Groot Duifhuis. Het Groot Duifhuis is een boerderij, maar gaat terug op een adellijke behuizing. De foto is genomen in pal tegenlicht, vandaar dat de toren nogal donker oogt. Dit is het Duitse lijntje aangelegd in 1874 door de Noord-Babantsch-Duitsche Spoorweg. De lijn liep van Boxel naar Goch en Wezel. Nu resten slechts de rails tussen Boxmeer en Veghel. Ai, tijdens het Peellandpad passeerden we dit lijntje ook al. Via dit spoorlijntje vielen de Duitsers op 10 mei 1940 met twee treinen ons land binnen. Het ging dus meteen al mis en na vijf dagen was het voorbij. Kijk, dit leek mij zo leuk. Kippen, geiten, een stalletje voor een koe, een moestuin, fruitbomen, enz. Tja, als je met pensioen gaat, moet je toch wat. Het grote nadeel is dat je nooit van huis kunt. Ik heb het dus maar niet doorgezet. Vanaf hier kunnen we kiezen voor de hoofdroute en de toekomstige route. Aangezien we ruim in de tijd zitten en bovendien de toekomstige route in mijn GPS zit, kiezen we voor de laatste. We maken een mooie lus door de bossen en lopen dan nog een kilometertje naar camping De Musdonck waar we kwart over vier aankomen. Het is een minicamping, maar aan de grote kant. Er is een receptie tevens onderkomen/kantine. Daar zouden we vanavond eens een tijdje kunnen gaan zitten. We betalen €7,55 inclusief de gratis douches. Dat is toch heel redelijk. We krijgen een plekje voor een chalet, de bewoners zijn toch niet thuis. We zetten de tentjes op en inderdaad, we hebben allebei een Hilleberg. Tja, dit is tot heden toch wel de ultieme tent, alleen had hij voor mij een centimeter of 10 hoger gemogen. Ik begin maar met een beker thee, het is nog iets te vroeg voor de warme maaltijd. Wat later bereid ik een soepje, dit keer opnieuw een special van CupaSoup geheten bospaddenstoelen met bacon en mascarpone. Nou, ik vind het helemaal niets.
Daarna volgt een Al Pesto van Knorr met het laatste restje wijn. Om zeven uur bel ik even naar Orchideetje, alles is goed. Daarna lopen we naar de kantine. Tja, ik heb al een paar wijntjes genuttigd. In de kantine kun je je te buiten gaan aan vele soorten alcoholische versnaperingen. Dat doe ik maar niet en we bestellen koffie. Tegen negenen zoeken we de tent op, het begint al te schemeren.