Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Reisverslag Berlijn van donderdag 12 mei t/m maandag 16 mei 2016

Donderdag 12 mei 2016
Amersfoort – Berlijn
Het plan om weer eens een bezoek te brengen aan Berlijn was er ineens. Tja, dat kan blijkbaar. Voor de verhuizing van het Egyptisch museum naar het Museumeiland ben ik nog in Berlijn geweest, maar daarna niet meer.
Helaas, daar kom ik al snel achter, het Pergamon-altaar is in verband met de renovatie van het Pergamon-museum tot eind 2019 niet te bezoeken. Maar ja, daarna gaat de zaal met de Ischtarpoort dicht enz. Zo te lezen is de renovatie van het hele Pergamon-museum pas rond 2025 gereed. Daar gaan we niet op wachten.
Overigens, in Berlijn schijn je prima te kunnen winkelen. Ook ‘window-shopping’ kan daar uitgebreid. Er is ook een dierentuin, terrasjes te over en er zijn nog veel en veel meer mogelijkheden. Dat gaan wij allemaal niet doen, zoals gezegd gaan we het Pergamon-museum, maar ook het Neues-museum, het Altes-museum, het Berliner Mauer museum, het Joods museum, het Checkpoint Charlie museum en een aantal bijzondere locaties bekijken. Tja, als dat niets voor u is, dan kunt u beter meteen stoppen met lezen!
Verder hebben we nog twee ‘3-Tage-Karte museum pass Berlin’ aangeschaft à €24,- per stuk. Daarmee zijn de meeste musea ‘gratis’ te bezoeken. Die centjes hebben we er snel uit. Een kaart om één dag of meerdere dagen gebruik te kunnen maken van het openbaar vervoer schaffen we niet aan. De meeste musea zijn goed te belopen en voor de wat verder gelegen locaties denken we de Hop-on/Hop-off bus te gebruiken.
Overigens, veel informatie over Berlijn kunt u vinden op de website van Marjolein (http://berlijn-blog.nl).
Orchideetje heeft een paar jaar geleden met een vriendin nog eens een bezoek gebracht aan Berlijn en toen overnacht in hotel Best Western Berlin-Mitte (https://www.bestwestern.de/hotels/Berlin/BEST-WESTERN-Hotel-Berlin-Mitte). Dat hotel is toen prima bevallen, dus dat boeken we opnieuw.
Ik moet er niet aan denken om er zelf heen te rijden en vliegen is eigenlijk ook geen optie. Nee, we gaan met de trein (https://www.bahn.com/i/view/NLD/nl/index.shtml), dan kan ik heen en terug nog een boek van mijn (Israëlische) leeslijst lezen.
Tijdig verlaten we ons pand, want de IC 143 vertrekt om 09.37 uur uit Amersfoort. We hopen dan om 15.22 uur op Berlijn Hbf te arriveren. Dat is een hele reis, maar ik heb een zeer dik boek bij me.
De sprinter is mooi op tijd en zit al aardig vol. Toch kunnen we nog zitten in de ‘Stilte-coupé’. Het is er nog stil ook, het is zeker nog te vroeg om anderen met geklets te irriteren. De mensen die op volgende stations instappen moeten staan. Maar ja… de NS, dat is bekend!
Ruim op tijd staan we in Amersfoort op de plek waar straks rijtuig 4 (helemaal vooraan) stopt.
De IC is ook exact op tijd, maar ja, het is een Duitse trein en Duitsers hebben wel wat met treinen. We hebben gereserveerde zitplaatsen (014/016) en onze rugzakken kunnen we in het zicht opbergen.
Ik kijk de Metro even door, die had ik tenslotte meegepakt. Ai, drie pagina’s Ebru Umar.
Zij is columniste (o.a. Metro) en ik heb regelmatig een stukje van haar gelezen. Oei, dacht ik toen, ze durft wel! Maar nu had Erdogan (de president van Turkije) haar toch te pakken. Ze had (vindt Erdogan) beledigende teksten getwitterd en dat beviel hem niet. Erdogan spande een rechtszaak aan en Ebru mocht Turkije (zij was daar met vakantie, haar ouders wonen daar, ze heeft er een huis en een auto), niet verlaten. OK, gisteravond mocht Ebru ineens Turkije verlaten (na 17 dagen gedwongen verblijf) en in Nederland de rechtszaak en de uitslag afwachten. Ik vrees dat ze veroordeeld wordt en Turkije niet meer in mag. Haar bezittingen is ze dus gewoon kwijt. En haar ouders zal Erdogan ook wel weten te vinden. Ik lees dat Ebru van haar Turkse nationaliteit afwil. Dat schijnt niet makkelijk te zijn, te gek voor woorden natuurlijk. Tjonge, verder is er eigenlijk geen nieuws. In elk geval, dat huidige Turkije is een bizar land. Ik had er nog een keer heen willen gaan, maar dat laat ik – voorlopig – achterwege. Denken er zo meer Nederlanders over? Dan zal het toerisme (naar Turkije) aardig inzakken!
Ik pak mijn boek, voorlopig ben ik niet aanspreekbaar.
Trouwens, de afgelopen dagen was het prima weer in Nederland met zo’n 25 graden in de plus. Het Pinksterweekend wordt minder, ook in Berlijn. OK, Berlijn dus, dit keer geen fietstocht. Dat plannen we wel tijdens de zomer, ik denk om de LF12 te gaan fietsen.
Hm, het loopt alweer tegen elven. Ik ga een bak koffie (€2,80) scoren in de Bistro, dat is wel een hele wandeling, want hij zit helemaal achteraan. De trein zit ook nog behoorlijk vol, maar ja, bijna Pinksteren.
De uren vliegen voorbij en precies 15.25 uur rijden we Berlin Hbf binnen. Hotel Best Western had geadviseerd trein S5 of S7 te nemen naar halte Friedrichstrasse. Dan is het nog 10 minuten lopen. Thuis had ik op de kaart gekeken en gezien dat het vanaf Berlin Hbf nauwelijks verder lopen is. Dus pakken we de benenwagen, dat is na zoveel uur zitten wel goed.
De rivier de Spree die dwars door Berlijn stroomt en iets verder op de achtergrond de Reichstag. Nou, dat gaat prima en na een kwartiertje rustig aan wandelen bereiken we ons hotel.Mijn GPS heeft de route keurig opgeslagen. We checken in en gaan naar de kamer. Oeps, erg groot is de kamer niet, maar we zijn niet van plan om hier vele uren door te brengen. Ik pak mijn rugzak uit en check mijn mail.
Nou, WiFi draait als een speer! ’t Is kwart voor vijf, we gaan de stad in!
Al snel steken we de rivier de Spree over. Hm, helemaal stabiel is het weer niet, verderop hangt een bui. Dit zal bekend zijn, het is de Brandenburger Tor. De Brandenburger Tor is gebouwd van 1788 – 1791 als teken van vrede, maar ook als stadspoort. Momenteel staat de Brandenburger Tor symbool voor een herenigd Duitsland. Tja, de Quadriga (de paardjes bovenop) zijn toentertijd door Napoleon ontvoert naar Parijs, maar netjes in 1814 teruggebracht. Bij de Brandenburger Tor gebeurt het, iedereen is er en ziet het aan. Nu is er een demonstratie tegen Iran aan de gang. We lopen onder de Brandenburger Tor door en bestuderen de handwijzer. Het Holocaust Denkmal en het Homomonument hadden we ook op ons lijstje staan.
Die monumenten zijn hier vlakbij.
Tijdens mijn vorig bezoek aan Berlijn waren ze met het Holocaust Denkmal bezig, maar sinds 2005 staan de betonnen blokken in het gelid. Marjolein is er nogal lyrisch over, maar ik vind het tegenvallen. Terwijl we hier rondkijken begint het te regenen. Gelukkig duurt het maar een minuut of vijf.
Aan de overkant van de weg is het Homomonument. Ook hier is voorzien in informatie. In één van de betonnen blokken is een raampje waar je doorheen kunt kijken. Er draait een film van twee elkaar kussende mannen. Persoonlijk staat het mij tegen als ik twee mannen hand in hand zie lopen, maar dit filmpje laat op een indringende manier zien dat zij intens van elkaar houden. Wat is dat voor een monument? Gelukkig is er weer informatie. Het is de grote Goethe (1749 – 1832), nou, werkelijk een alleskunner. Ik moet bekennen dat ik nooit iets van hem gelezen heb. We lopen weer terug naar de Brandenburger Tor en dan Unter den Linden op. Ik dacht dat de EU in Brussel kantoor hield, maar hier staat ook een gebouw van de EU. Snel doorlopen, want ik verwacht een aanslag en dit gebouw is natuurlijk een mogelijk doelwit. Onderweg hadden we vlakbij het hotel een pizzeria gezien. Het is in principe een afhaalpizzeria, maar tafeltjes en stoelen hebben ze ook. We hebben geen zin om nog iets anders te gaan zoeken. OK, ik bestel een minisalade en een cola. Die cola is gewoon een halve liter, zo hoort het ook! En een kleine Margherita. Nou, dat alles smaakt opperbest en de rekening (voor ons samen) is €22,45 (dat is bijna gratis).
We lopen naar ons hotel waar we tegen negenen arriveren.
Als laatste de GPS-track van vanavond.