Maandag 20 mei
Belgrado – Valjevo
Om kwart over zeven staan we op. We pakken het weinige in, nemen de koffers mee naar beneden en genieten om kwart voor acht het ontbijt. Hm, deze ober ging er net voorstaan toen ik afdrukte.Overigens, het buffet ziet er prima uit, maar alles wat ik niet ken neem ik niet.Ik start met een kom muesli, in elk geval iets dat erop lijkt.Dan geroosterd brood met scrambled egg, gebakken spek en rechtsonder iets dat ik vergeten ben.Om negen uur checken we uit. We verzamelen in de lobby waar Cynthia meteen €35,- p/p voor de fooienpot int. Het is toch wel een heel bedrag, maar van het geven van fooien zijn we af. Dat vinden wij een rustig idee.
Om half tien meldt de gids zich, ze heet Olivera, op z’n Servisch ‘Оливера’.Ze spreekt perfect Engels, maar met mijn gehoorapparaat en het straatlawaai is het voor mij moeilijk om te volgen. Hm, het is 25 graden in de plus en aardig druk op straat.
Kijk, hotel Moskva aan het Terazije plein. Het is een 4-sterren hotel en het bestaat al sinds 1908. Waarom is dit hotel niet voor ons geboekt? Volgeboekt zeker.Hier tegenover staat hotel Balkan. Dat was zeker ook al volgeboekt.Op het plein de Terazije fontein. Vanaf 1860 drinkwatervoorziening, maar momenteel decoratief. Tja, dan moet de gemeente wel de kraan opendraaien!
Olivera zal dit fraaie gebouw wel benoemd hebben, maar dat is niet bij mij blijven hangen.Idem dit fraaie gebouw mét toren.Hier gaan we even naar binnen. Hoe heet dit? Hm, ik moet maar eens in mijn Servische kennissenkring te biecht gaan. Van die Servische tekst kan ik geen chocola maken.Dit ‘paleis’ is me ook ontschoten. Sowieso krijgt de tuin een goede beurt.Staat dit beeld voor het Historisch Museum? Het lijkt me een staatsman, zeker geen dappere strijder.Op het Plein van de Republiek een aantal fraaie gebouwen en een fontein waar het water opstaat.Gingen we hier naar binnen? In elk geval in de gang een aantal fraaie plaquettes.Ik denk zomaar een fraai gebouw.Zijn we hier naar binnen gelokt? Ze weten hier toch wel dat we aan het opruimen zijn? Sowieso allemaal erg fraai.Als laatste het fort Kalemegdan. De foto’s en de teksten laat ik voor zichzelf spreken, maar toch een korte inleiding.
Het Kalemegdan fort bestaat uit de oude citadel en het Kalemegdan park. Het is het meest bezochte toeristische deel van Belgrado.
Het Kalemegdan fort is het oudste deel van de stadswijk. Mede hierdoor is het fort dan ook het belangrijkste symbool van Belgrado. Vanuit hier heeft u uitzicht op de rivieren Sava en de Donau. Twee rivieren? Ja, dit is namelijk de plek waar de twee rivieren samenkomen. Uiteraard is deze positie van buitengewoon strategisch belang.
Dit enorm grote fort is een collectie bouwwerken van verschillende overheersers gedurende een periode van meer dan 2000 jaar. De huidige samenstelling van de vesting vormde zich in de late 18e eeuw. De vesting bestaat uit de stad Upper, Lower en het Kalemegdan Park.
Kalemegdan is het populairste park van Belgrado, zowel volgens locals als toeristen.
Mede door het mooie uitzicht over de rivieren, de kronkelende wandelwegen, schaduwrijke plekken en vele oude bomen. Geschat wordt dat er jaarlijks zo’n 2 miljoen mensen dit park bezoeken. Dat verklaart ook meteen waarom er op iedere hoek van het park een ijscokraam staat! In de zomermaanden worden er hier ook vaak festivals georganiseerd.Het loopt tegen twaalven, dit is het einde van de stadswandeling. Olivera: bedankt!
Tijd voor de lunch. Een stukje terug had ik al een mogelijkheid gezien.
Sowieso opschieten, want we vertrekken om kwart voor twee vanaf het hotel.
Kijk, Orchideetje zit al, dit is wel een mooi plekje.We bestuderen het menu, sowieso houden we het simpel gezien de tijd.Hm, een sandwich tonijn lijkt ons wel wat. En iets te drinken.Nou, dat lukt allemaal en de rekening is Dinar 2600,- of €24,- Als ik het snel uitreken is het eigenlijk €22,- maar ja, het zij zo. Ik doe er nog een euro bij, we moeten onze Nederlandse reputatie natuurlijk hoog houden.
Op GPS lopen we naar het hotel. De digitale kaart – dat had ik in het vliegtuig al gezien – is perfect. Je kunt natuurlijk ook prima navigeren op Google, maar ja, dan moet internet aan. We zitten niet in de EU, dus dat kan behoorlijk in de papieren lopen. Internet heb ik uitgezet, WiFi in de hotels is voor mij genoeg.
Het vertrek is wat later geworden, om tien over twee rijden we.
Even na vieren rijden we Valjevo in. Dit dorp speelde een belangrijke rol in de Servische onafhankelijkheidstrijd in de 19e eeuw. Volgens de reisbeschrijving zouden we een in de heuvels gelegen stenen toren bezoeken, opgericht ter nagedachtenis aan Nenadovic, een van de belangrijkste opstandelingen. Nou, dat doen we dus niet, maar sowieso staan er in de reisbeschrijvingen van Djoser wel meer omissies.
Hm, de groep wordt gesplitst, we stoppen voor het eerste hotel. Kijk eens wat een mooie kerk daar staat!Wij lopen naar het andere hotel. Kijk, Villa Bonna Dea, daarboven is het. De naam Bonna Dea is afgeleid van de Romeinse godin Bona Dea. Bona Dea was een godin van de vruchtbare aardbodem, een godin van de natuur, die de zegen die de aarde schenkt vermeerdert en vergroot. Het is maar een weet.
Beneden kun je terecht voor ‘Vapes’ oftewel de e-sigaret. Ik meen dat Vapes met smaakjes momenteel verboden zijn in Nederland. Ach, je kunt toch alles krijgen (als je wat moeite doet). Voor mij hoeft het niet, ik heb zelf nog nooit gerookt.We krijgen een mooie, nieuwe kamer op de begane grond. Maar eerst is er in de receptie Slivovitsj. Zeker de fles zonder etiket bevat een eigen brouwsel. Die wil ik zeker proeven. Zoals bekend is Slivovitsj brandewijn gedistilleerd uit gefermenteerde pruimen.
Het alcoholpercentage ligt rond de 50%. Hm, en dat proef je. Nou, die eigen stook bekomt mij prima. Nu ik toch aan het proeven ben, de andere drie bekomen mij ook goed. Hoewel, het proeven van de laatste fles kostte mij wat doorzettingsvermogen.Op de kamer een waterkoker én een koelkast mét vriesvak. Dat laatste komt goed uit.
We bereiden meteen een beker thee, Slivovitsj maakt dorstig.
In de App lees ik dat we morgen om 08.00 uur kunnen ontbijten, tevens de koffers in de receptie en om 09.00 uur vertrek. Morgen een wandeling.
Ok, we gaan de stad in, we moeten nog iets te eten scoren.
We lopen langs de kerk, ik wil binnen foto’s maken, maar ik word terechtgewezen.
Er is blijkbaar een mis aan de gang, met maar liefst één bezoekster. We lopen er maar weer snel uit.Is dit het straatje waar het restaurant zou moeten zijn? Het blijkt toch een ander straatje te zijn.Gelukkig is er een Engels menu.Ok, toch heel veel keus. We gaan voor een Caesar salade (samen) en de Chicken breasts in mushroom sauce. De bestelling wordt verwerkt in de kassa.Mijn biertje komt door.Ziet het diner er niet prachtig uit! En het smaakt allemaal ook prima.De rekening bedraagt Dinar 3915,- maar ik reken af met Euro’s, afgerond €35,-
Dat valt toch alleszins mee.
Op naar ons hotel, douchen en de TV gaat aan. Kijk, we hebben Netflix en YouTube, maar een ‘gewone’ zender staat niet op het menu. Dan verzinnen we maar iets anders, dat is ook leuk. Sowieso begeven we ons tijdig te ruste.
Als laatste de GPS-track van vandaag.