Zaterdag 25 mei
Trebinje – Dubrovnik – Kotor
Om zes uur staan we op, pakken in en brengen de koffers naar de receptie. Even na halfzeven genieten we het ontbijt. Er is geen buffet, we moeten bestellen van het menu.
Ai, dat gaat zeker lang duren. Ik kies voor nummer 5 English Breakfast en Orchideetje voor nummer 8 Sweet Breakfast.Ik zie wel cornflakes staan, maar ik ontwaar geen yoghurt. Ok, dan maar niet.
De bestellingen worden snel gebracht, dat valt me erg mee. Toch een prima ontbijtje!Om kwart over zeven wachten we buiten – in het zonnetje – op de bus.
Het is een Kroatische bus, het zal wel te maken hebben met de grens die we straks over gaan en mogelijk met de verzekering. Hoe laat vertrokken we eigenlijk?
Om acht uur staan we voor de grens. Ha, we rijden zo direct de EU in! Toch duurt het allemaal vrij lang. Ze zijn natuurlijk bang dat we asiel gaan aanvragen.
Tegen halfnegen rijden we Dubrovnik in. Overigens, Kroatië is een beetje vreemd gevormd land. Naar het zuiden toe wordt het steeds smaller en na Dubrovnik is er niet veel meer.
De reisbeschrijving van Djoser is tamelijk lyrisch over Dubrovnik, ik laat het hier volgen.
De middeleeuwse stad is prachtig gelegen aan de Adriatische zee. Slenterend door de straatjes vind je restanten uit de Griekse periode en panden uit de 14e eeuw, de tijd dat de stad een onafhankelijke republiek vormde. Aan de Stradun, de hoofdstraat, vind je het Franciscanenklooster, de Verlosserkerk en het Sponzapaleis. In de zijstraten zijn veel winkels, cafés en restaurants.
De oude binnenstad wordt omringd door hoge, brede stadsmuren, die nog volledig intact zijn. Verschillende scenes van ‘Game of Thrones’ zijn hier opgenomen. Wandelend over deze muren kun je genieten van prachtige uitzichten over de oude binnenstad en de zee. Tevens geeft dit je toegang tot het Minceta fort.
Overigens, Kroatië bezochten wij ook van 27 april t/m 5 mei 2013 (https://www.hanshike.nl/kroatie-april-2013/). Ook met Djoser, maar dat was een wandelvakantie. Zeker een aanrader! Wij bezochten op 3 mei de stad Split, ook een aanrader! Maar nu Dubrovnik.
De chauffeur parkeert nabij een parkeerplaats. Mooi, hier vertrekt hij weer om kwart over twaalf. We hebben dus een hele ochtend!
Er staat hier een plattegrond van Dubrovnik. Ach, de oude stad is niet heel groot.En hier een standbeeld van Aphrodite en Pan. Aphrodite, u weet wel, de godin van de liefde en Pan de god van de wildernis, patroon van de herders, hun vee en het dierlijk instinct.We lopen via de Pilepoort de oude stad in. Ai, voor een bezoek aan de stadsmuur durven ze maar liefst €35,- p/p te vragen! Het is toch niet te geloven! Tja, gaan we dat doen?
Stel dat de stadsmuur hopeloos tegenvalt. Ach, we zijn er nu toch, dus gaan we ervoor.De muren zijn het symbool van Dubrovnik en bieden een geweldig uitzicht. Ze werden gebouwd in de 10e eeuw met toevoegingen in de 13e eeuw. Grote architecten leverden hun bijdrage, zoals Michelozzo Michelozzi, Juraj Dalmatinac en Antonio Ferramolino.
De muren en borstwering zijn 1940 meter lang en bereiken hier en daar een hoogte van 25 meter. De muren aan de landkant zijn op sommige plaatsen 6 meter dik en worden versterkt door een buitenmuur met tien halfronde bastions. Andere torens en het St. Jansfort verdedigen het deel dat uitkijkt op de Adriatische Zee en de haven.
Twee forten voltooien de versterkingen aan de oost- en de westkant van de stad: de Ravelijn en het Lovrijenacfort.
We scoren tickets, een rij is er niet, maar wat wil je met zulke prijzen! Meteen moeten we een steile trap op om op de muur te komen. Nou, er loopt toch nog heel wat volk.Het uitzicht is fenomenaal. Trouwens, het is weer erg warm en bovenop de muur is er geen spat schaduw.Van bovenaf de Fontein van Onofrio. De fontein werd genoemd naar zijn bouwer, de Italiaan Onofrio de la Cava, dateert uit 1440 en omvat 16 zijden. Ooit konden de bewoners van Dubrovnik bij deze fontein hun drinkwater halen. Ook nu is het water uit de fontein nog goed te drinken.Zagen de plantsoenen er in onze gemeente ook maar zo uit!Zicht op het fort Tvrđava Lovrijenac. Met uitzicht op de stad op 37 meter boven zeeniveau, speelde het fort een belangrijke rol als verdedigingspunt van de stad. Tegenwoordig herbergt het een theater en trekt het veel toeristen. Kent u het als de Red Keep in King’s Landing uit de tv-serie Game of Thrones?Dit tuintje ziet er niet verkeerd uit.Blik op de kerk Crkva sv. Margareta. Misschien kunnen we daar straks een kijkje nemen.Zicht op de verdedigingstoren Minčeta. Daar lopen we naartoe. Best nog een stukje stijgen en het is al zo warm!Mooi, onze €70,- wordt goed besteed!Zicht op de haven aan de Adriatische Zee. Aan de overkant ligt Bari, u weet wel,
Sint Nicolaas is daar begraven.Zou het kanon het nog doen?Zicht op de kerk Ckv sv. Vlaho. Tenminste, dat neem ik aan, want het wemelt hier van de kerken.Zicht op de kerk Crkva sv. Navještenja, ook weer een gok.Minstens drie kerken in beeld. De verste is de kathedraal van Dubrovnik.Zicht op het fort Tvrđava Lovrijenac.We zijn – ondanks de warmte – aangekomen bij de verdedigingstoren Minčeta.Toch nog een paar trappen!De vlag van Kroatië.De verdedigingstoren Minčeta is het meest bezochte deel van de verdedigingswerken, ontworpen door Michelozzo Michelozzi in 1461 en drie jaar later voltooid door Juraj Dalmatinac. De halfronde toren wordt bekroond door een tweede toren met schietgaten bovenin. En het schootsveld vanuit een schietgat.We dalen weer af en iets verder zijn we ‘rond’. We hebben er zo ongeveer anderhalf uur over gedaan. Nou, we hebben zeker geen spijt van deze wandeling over de muren.Kijk, iets verder is het Franciscanenklooster. Dat was ook een aanrader.Het klooster is niet gratis, we betalen €10,- toegang voor ons beiden. Uit de Capitool reisgids ‘Kroatië’, distilleer ik het volgende:
De bouw van het klooster begon in 1317 en werd in de eeuw daarop voltooid. Na de aardbeving van 1667 werd het klooster bijna helemaal herbouwd, maar de zuiddeur (1499), in Venetiaans-gotische stijl versierd met een Pietà in de lunet, en een 15e-eeuwse marmeren kansel ontsnapten aan de verwoesting. De kruisgang, die helemaal onaangetast is gebleven door de aardbeving, toont elementen van de romaanse en de gotische stijl;
in het midden staat een 15e-eeuwse fontein. Eén kant van de kruisgang voert naar de Apotheek (Stara Ljekarna), die al sinds 1317 in bedrijf is. Op de planken staan destilleerkolven, vijzels, meetapparatuur en prachtig versierde kannen uitgestald.
In de kapittelzaal van het klooster is het Franciscanenmuseum (Muzei Franjevaëkog Samostana) gehuisvest. Hier zijn de religieuze kunstwerken en objecten die aan de orde toebehoren en instrumenten van het farmaceutische laboratorium te zien.
Ok, we lopen een rondje.We hebben niet alles gezien, mogelijk waren sommige zalen niet open.
Het is halfelf en we zijn toe aan een espresso en chocolademelk. Dat nuttigen wij op een terras. Oei, in Nederland is het momenteel 15 graden in de plus en zo hier en daar is er wateroverlast door overvloedige regen. Hier is het 28 graden in de plus. Ai, naast ons zitten mensen uit Nieuw-Zeeland! Zo kan hij wel weer.We besluiten een rondje te lopen in de oude stad en te bekijken wat we onderweg zien. Kijk, hier is de Fontein van Onofrio, die zagen we al vanaf de muur. Ziet u hoe hoog de muur is?Hier lopen we in de hoofdstraat, de Stradun. De Stradun ontstond in de 12e eeuw door het droogleggen en opvullen van het kanaal dat het eiland scheidde van het vasteland.
De straat werd in 1468 geplaveid en na de aardbeving van 1667 werd er stenen huizen gebouwd. De straat telt tegenwoordig drukke bars en cafés en is ’s avonds een populaire plek voor bewoners en toeristen. Nou, druk is het nu ook al.Dit is het Palača Sponza. Was het te bezoeken? In elk geval zijn we niet binnen geweest. Toch maar wat we gemist hebben.
Het prachtige gebouw kent een mix van zowel gotische als renaissancistische elementen en werd gebouwd door Petrovic, Radivojevic en de gebroers Andrijici. De bouw ging van start in 1312 en uit die periode stammen de prachtige gotische ramen op de eerste verdieping. In 1516-1522 werd bij een verbouwing de bogengalerij op de begane grond toegevoegd. Het luxueuze paleis deed aanvankelijk dienst als een soort douanekantoor waar de handelswaren samengebracht werden. In de 14e eeuw werden in een vleugel van het gebouw de munten van de republiek geslagen. Op het einde van de 16e eeuw groeide het paleis uit tot het culturele centrum van de stad. Tegenwoordig is hier het archief van Dubrovnik ondergebracht waar talrijke historische documenten vanaf de 12e eeuw bewaard worden.
Iets verder staat de Blasiuskerk. Op deze poster heet hij de SV. Vlaha U Dubrovniku, maar ’t is toch echt dezelfde.De Blasiuskerk werd aan het begin van de 18e eeuw herbouwd naar een 17e-eeuws ontwerp en bevat veel kunstwerken uit de barok. Op het hoofdaltaar staat een beeldje van de schutspatroon, de H. Blasius. Het werd gemaakt in de 15e eeuw uit met goud geplateerd zilver en toont de heilige die een model van de middeleeuwse stad vasthoudt. Deze kerk gaan we even bekijken.Als de mis begint, gaan we weer verder.Vanaf de trap van de Blasiuskerk een foto van Palača Sponza.
Dat moet de kathedraal zijn.Dit kan niet missen.De kathedraal werd gebouwd na de aardbeving van 1667 door de Italiaanse architecten Andrea Buffalini en Paolo Andreotti. Het interieur bestaat uit drie beuken eindigend in drie apsissen. Het hoofdaltaar wordt gedomineerd door een Maria-Hemelvaart van Titiaan (1552), schilderijen van Italiaanse en Dalmatische kunstenaars uit de 16e–18e eeuw sieren de zijaltaren.
De kathedraal bekijken we uitgebreid.Ik lees later dat de Kathedrale schatkamer (Riznica Katedrale) beroemd is om zijn collectie van zo’n 200 relieken. Waarom hebben we de schatkamer niet bezocht? Wel een afscheidsfoto.Wie is deze dappere Dodo uit 1893?We moeten eerst de trap op, maar dan bereiken we de Jesuit Church of Saint Ignatius of Loyola.De kerk van St. Ignatius – of de jezuïeten, zoals de inwoners van Dubrovnik het noemen – is het werk van de beroemde jezuïetenarchitect en schilder Ignazio Pozzo, die van 1699 tot 1703 aan de kerk werkte. De kerk werd voltooid in 1725 en geopend in 1729. Dit complex wordt beschouwd als het mooiste barokke bouwwerk in Dubrovnik en – volgens velen – in heel Dalmatië (dat is de regio waar we ons nu bevinden). Het is dan ook niet verwonderlijk dat theaterregisseurs op het Dubrovnik Summer Festival deze locatie vaak gebruiken als openluchtpodium. Ook hier kijken we uitgebreid rond.Het is tijd, even na twaalven. Op naar de parkeerplaats, daar staat ook een mooie palm.Tjonge, Dubrovnik is best wel een mooie stad, maar wel een beetje druk (en warm).
Maar zeker een aanrader!
Wat gaan we vanmiddag doen? De bus heeft geen geluidsinstallatie, dus mogelijk heb ik informatie gemist.
Om kwart over twaalf rijden we weer, maar een kwartiertje later stoppen we op een uitzichtpunt. Vanaf hier is Dubrovnik te zien. Mooi hoor!Mooie bloemen staan er hier ook. Oleander en Yucca.We rijden eerst weer terug naar Trebinje, naar onze eigen bus. Om kwart voor één gaan we de grens weer over en verlaten de EU. Het landschap is niet heel spectaculair, maar toch heeft het wel wat.Bij een benzinestation stappen we over op onze eigen bus. We nuttigen hier nog wat en dan merk ik dat ik mijn notitieboekje kwijt ben. In de vorige bus laten liggen? Die is inmiddels vertrokken. Mogelijk in Dubrovnik verloren? Dat is niet zo best, nu kan ik geen reisverslag maken na thuiskomst. Ik vraag onze chauffeur om raad. Hij belt naar zijn collega en hij heeft het notitieboekje inderdaad in de bus gevonden. Opsturen naar mijn huisadres, is dat mogelijk? Ok, de chauffeur van de vorige bus geeft het notitieboekje volgende week aan de reisbegeleider van de Nederlandse Djoser-groep die de reis na ons maakt. Hm, opsturen is zeker lastig. Ok, zo moet het maar, ik neem aan dat ik het notitieboekje na een week of drie weer tegemoet kan zien.
Update: het is gelukt, maar ik heb wel twee maanden op het notitieboekje moeten wachten! Het schrijven van het reisverslag heeft dus een forse vertraging opgelopen.
Overigens, inmiddels zijn we de grens met Montenegro over.
Dit is de Baai van Kotor, is zo’n cruise iets voor ons?Om kwart over vier bereiken we ons hotel in Kotor. Ach, ons middagprogramma was dus een transfer naar Kotor. Ai, de bus kan de stad niet in, het is compleet voetgangersgebied. We moeten een eindje met onze rolkoffer.Onze bus past echt niet door de Noordpoort.Hotel Rendez Vous is een traditioneel gebouw en heeft geen lift, dus trappen op.
Nou ja, vandaag hebben we al goed kunnen oefenen.De kamer lijkt wel een balzaal en we beschikken zelfs over een keukentje. We beschikken over een koelkastje mét vriesvak, wel zitten alle kranen los en doet de TV het niet.
Dat maakt niet uit, het Montenegrijns beheersen we niet. Trouwens, we blijven hier zelfs twee dagen!We dineren gewoon ‘thuis’. De ober brengt de menukaarten.Tja, dat is altijd een heel gepuzzel. Wat zullen we eten? Gelukkig staan er plaatjes bij, anders zou ik er helemaal niet uitkomen.We gaan voor de kippensoep, €3,50 voor 3dl, dat is prima.Orchideetje gaat voor de spaghetti Milaneze, €9,- (geen foto) en ik voor de Chicken Legs, €10,-. ‘Legs’ ik meen dat dat poten zijn. Maar die ontwaar ik niet. ’t Is wel kip en sowieso prima. Totaal zijn we €32,40 kwijt, maar dat rond ik af naar €35,-. Ai, ik ben vandaag weer behoorlijk royaal.Het lijkt me toe dat in Montenegro de Euro als betaalmiddel gemeengoed is.
Morgenochtend kunnen we op eigen gelegenheid Kotor met een bezoek vereren en
’s middags maken we een boottocht. Daartoe moeten we ons om 13.45 uur melden bij de steiger Sea Gate.
Tot slot de GPS-track, u ziet dat er van de – in de reisbeschrijving beloofde – mooie uitzichten op de spectaculaire kustlijn niets is terechtgekomen. We hebben niet de kustweg gevolgd, maar zijn via Trebinje door het binnenland gereden.

We maken het niet te laat, morgen weer een drukke dag.