Lieve lezer(essen)s van onze wandelavonturen,

Geen wandelavontuur? Nee, dat is het slechte nieuws. Nu het goede nieuws: hier volgt een reisverslag van ons arrangement doorgebracht in
‘t Heinenhoes te Anderen (www.heinenhoes.nl/) in Drenthe,
vrijdag 11 maart t/m zondag 13 maart 2011

Vrijdag 11 maart 2011
Anderen
De ochtend heb ik nog lekker geklust, maar laat in de middag – na tanken, tjonge, wat is de benzine duur tegenwoordig! – rijden we naar Anderen. Weekend! Yes! De komende dagen ‘moeten’ we niets. Rond Zwolle is het zoals gewoonlijk aardig druk, maar daarna kan het gas erop.
Je mag toch tegenwoordig 130 km/u? En dan een beetje naar boven afronden natuurlijk. Het kan zuiniger, maar de benzine betaal ik tenslotte zelf. Zo te zien denkt iedereen om me heen er hetzelfde over, ik rijd mooi met de stroom mee. Vroeger werd altijd gezegd dat je je moet aanpassen aan het overige verkeer en de borden moest zien als een aanwijzing.
Even na zessen rijden we de parkeerplaats van ’t Heinenhoes op. We worden hartelijk ontvangen door Sandra en krijgen dezelfde kamer als altijd. We zetten onze spullen neer en lopen meteen weer naar de eetkamer. Om half zeven worden we – zoals gebruikelijk – aan tafel verwacht. We hadden het al gezien, maar de eetkamer is helemaal opgeknapt. Nou ja, echt nodig was het nu ook weer niet, maar het resultaat is geweldig. Het bovendeel van het buffet is verwijderd en het onderste deel is in gebruik genomen als balie. De muren zijn gesausd en de achterste muur is voorzien van een luxe behang. Een nieuwe – wat minder lawaaiige vloer – ligt erin. Ai, het nieuwe meubilair is nog niet binnen, we moeten dus mettertijd nog eens terug. Gefeliciteerd met het resultaat!
Ik bestel om te beginnen een sherry, dat smaakt mij altijd goed. Al snel komt het voorgerecht door, te weten: gerookte zalm met salade en eigengebakken brood. Ai, dat smaakt prima. Tja, het is wel een beetje dubbel, vanmorgen is er een enorme aardbeving geweest oost van Japan. Deze aardbeving is gevolgd door een tsunami.
Net voor vertrek zag ik wat beelden op de TV en op YouTube. Onvoorstelbaar, wat een natuurgeweld. Zouden de mensen nog kans hebben gezien om te vluchten?
Er is toentertijd toch een waarschuwingssysteem opgezet? Vragen, maar antwoorden zijn er niet. Er wordt gesproken over honderden doden, maar het zouden er ook vele duizenden kunnen worden. Vanavond de TV maar aanzetten.
Het hoofdgerecht komt door. Het is zalm met mosterdsaus, tomaatjes, worteltjes en aardappeltaart. Op advies van Sandra drink ik er een witte Bourgogne bij. ‘Uit de kunst’, zou ik zeggen. Yvonne en haar navigator Martin zijn vrijgelaten na twee weken gijzeling in Libië.
De naam van het derde bemanningslid staat niet in de krant. Wat voor functie had hij? Boordschutter misschien? Trouwens, gijzeling? Dat lijkt me een verkeerd toegepast begrip. Je zou kunnen zeggen dat ze krijgsgevangen zijn genomen. Dat is ook onjuist, we waren niet in oorlog met Libië. Kijk, ze zijn zonder toestemming het Libische luchtruim binnen gevlogen en hebben hun helikopter op het strand aan de grond gezet.
Ze zijn dus gewoon gearresteerd!
De man en de vrouw die ze zo hoognodig moesten ‘redden’ zijn al meteen door de Libische autoriteiten op het vliegtuig gezet. Dat geeft te denken. Was het allemaal wel zo urgent? Hier zijn – naar mijn bescheiden mening – een aantal foutieve beslissingen genomen. Dit muisje gaat nog een politiek staartje krijgen, daar ben ik van overtuigd.
Tjonge, in wat voor tijden leven we tegenwoordig!
Trouwens, waarom heeft Yvonne geen vol gas gegeven toen ze gearresteerd dreigden te worden? Zo’n Lynx heeft best wel power. En als ze dan op je schieten, nou, je mag toch uit zelfverdediging terug schieten? Als je sowieso niet van plan bent om het boordwapen te gebruiken, nou, dan kan je dat ding wel thuislaten.
Pikant detail, Yvonne is net zo oud (in jaren) als haar heli. Bizar eigenlijk.
OK, het toetje komt door. Het is aardbei met panna cotta. Ai, de foto is niet scherp, dat komt door de Bourgogne. Ik drink er een dessertwijn bij. Tot mijn verbazing smaakt deze uitstekend bij de panna cotta. We besluiten met koffie en thee en zoeken daarna de kamer op. Uiteraard kijken we nog uitgebreid naar de TV. Tja, soms bekruipt mij het gevoel dat het allemaal niet echt is.
Zitten we naar een trailer te kijken van een slechte film?