Lieve lezer(essen)s van mijn wandelavonturen,

Reisverslag Almerepad van Almere Centrum naar Almere Oostvaarders van
vrijdag 17 december t/m zondag 19 december 2010

Vrijdag 17 december 2010
Almere Centrum – Almere Muziekwijk – Muiderzand
Wanneer was de sneeuw ook alweer gesmolten? Was dat afgelopen zaterdag of zondag? Ik weet het niet meer. In elk geval is er gistermiddag weer een paar centimeter gevallen. Het vriest (iets), dus is alles wit. Dit keer gaat alleen Reino mee, de anderen konden niet of zagen het niet zitten, wie zal het zeggen.
De trein is iets te laat, het zij hem vergeven. Het is zwaar bewolkt, zou de zon vandaag nog doorkomen? Ik heb weer mijn beproefde 6 (zes) kledinglagen aan en bovendien als extra een lang onderhemd van Helly (‘smelly’) Hansen in de rugzak gestopt. Volgens het weerbericht komt er vandaag nog meer sneeuw bij, maar toch is er ook kans op zon. Voor de komende dagen wordt er niet veel verandering verwacht, mogelijk zondag natte sneeuw.
In de Metro de laatste ontwikkelingen in de zedenzaak Robert M. Deze man heeft als medewerker van een kinderdagverblijf vele tientallen baby’s en kleuters misbruikt.
Nu blijkt dat hij in Duitsland in 2003 veroordeeld is wegens het bezit en de verspreiding van kinderporno. Bovendien heeft een verontruste Nederlandse moeder in 2004 een melding gedaan. Met dit laatste is niets gedaan. Ongelooflijk dat zo’n man jarenlang zijn gang kon gaan. De politie is druk doende met het hacken van gecodeerde bestanden op ’s mans computer. Hij wist dus heel goed dat hij verboden dingen deed. Richard van O. (de echtgenoot van Robert M.) is lid geweest van de pedofielenvereniging ‘Martijn’.
Deze vereniging ligt nu ook zwaar onder vuur. Ik zie ervan komen dat deze vereniging – eindelijk, naar ik hoop – binnenkort verboden wordt.
Niet meer in het nieuws zijn de supermarktwinkeliers in Moerkapelle, die op 14 december twee overvallers van de trap sloegen. Daarbij kwam één van de overvallers zo ongelukkig ten val, dat hij later in het ziekenhuis is overleden. De commotie heeft één winkelier zo aangegrepen dat hij nu zelf met hartklachten in het ziekenhuis ligt.
In Amersfoort gaat het mis. Er zijn problemen rond Utrecht en meteen gaat de boel plat. Het is weer precies hetzelfde liedje als vorige week, toen na de eerste sneeuwvlok het treinverkeer in Utrecht en omgeving volledig vastliep. Ik stap om 10.31 uur in de vertraagde trein van 10.06 uur naar Amsterdam. De intercity naar Schiphol laat zich nog niet zien. Fijn als je moet vliegen. Reino laat zich ook niet zien. Ik heb mijn mobiel aan en wacht maar rustig af. In Hilversum moet ik overstappen. De aansluitende trein van 10.46 uur rijdt in het geheel niet. Dat wordt dus de volgende om 11.16 uur. Tenminste, als hij rijdt. Ik zie trouwens tamelijk veel modieus geklede (jonge) vrouwen, die beslist te weinig kleding aan hebben. Als je van de ene in de andere trein kunt stappen, kan het net.
Maar nu is er toch wel sprake van een probleem. De dames staan gewoon te bibberen van de kou! Is hier geen taak voor de (spoorweg)politie weggelegd? Intussen krijg ik een sms van Reino. Zij is al in Almere en wacht in restaurant ‘Het Boemeltje’. OK, de trein rijdt, zij het een paar minuten te laat. Sowieso had ik me voorbereid op een avontuurlijke tocht, nou, het begint in ieder geval goed.

Dat avontuur houdt in dat het Almerepad geen LAW is zoals we gewend zijn. Het zijn 12 wandelingen in en rond Almere. Soms is het een ‘rondwandeling’ en soms een ‘lijnwandeling’. Meestal begint en eindigt een wandeling bij een bushalte. Ik heb zo goed mogelijk een aantal wandelingen aan elkaar ‘geknoopt’ om tot een min of meer doorgaande route te komen.
Verder lees ik op de LAW-site dat het pad al sinds 2006 niet meer wordt bijgehouden.
Ook een aantal routebeschrijvingen zijn niet meer up-to-date. Ik hoop wel dat de markering nog aanwezig is, dat zou het lopen wel makkelijker maken. Er wordt aangeraden een topografische kaart 1:25.000 mee te nemen. Dat is dus niet één (1) kaart, het zijn er zes (6). Ik heb ze besteld en ik heb ze bij me.
Ik heb de VVV gemaild omdat er maar 4 van de 12 wandelingen op GPS staan.
Zij reageerden dat ik maar eens langs moest komen, omdat zij wel andere wandelingen op GPS hebben. Dat heeft dus geen zin, omdat ik in de andere wandelingen geen interesse heb. Op een tweede mail van mij hebben zij niet gereageerd.
Op een mail van mij naar de LAW reageerden zij met de opmerking dat er veel knelpunten op de route zijn en dat het er al een aantal jaren om draait wie (de gemeente of de LAW) de kosten van de update van het Almerepad voor zijn rekening gaat nemen.

OK, uiteindelijk boemel ik om 11.45 uur Almere Centrum binnen. Ik ben dus maar een half uurtje te laat, dat valt toch alleszins mee. Voorlopig heeft de NS het toch maar weer gefikst. Hulde! Ik spoed mij naar restaurant ‘Het Boemeltje’. Reino zit al aan haar tweede bak.
Zelf laat ik me de KMA ook goed smaken. Ik vergeet gewoon om een foto te maken.
Om kwart over twaalf gaan we van start met lijnwandeling 11. Helaas, deze wandeling heb ik niet op GPS, maar met de routebeschrijving en de spaarzame markering komen we een heel eind.Dit soort flats kom je in veel grote steden tegen. Mogelijk dat het prettig wonen is, maar ze doen mij een beetje denken aan de flats in voormalig Oost-Duitsland. Tja, meerkoeten zoeken elkaar op in de winter om het wak open te houden. Maar het zijn er dit jaar wel erg veel. Ik zal in het voorjaar nog eens tellen.Al snel lopen we het Koningin Beatrixpark in. Dit park fungeert als een groene long tussen de Kruidenwijk en de Muziekwijk. Dat hebben ze toch wel mooi gedaan. Zouden die stedenbouwers al rekening hebben gehouden met het nog te ontwikkelen Almerepad?
In elk geval staat hier een standbeeld van Den Uyl. Waarom staat dit standbeeld hier?
Hij is hier noch geboren, noch gestorven. Dat sterven was op 24 december 1987.
Tjonge, is dat alweer zo lang geleden?Het begint trouwens te sneeuwen en niet zo’n beetje ook. De routebeschrijving in het boekje is ‘wazig’, sowieso beginnen de bladzijden door de sneeuw aan elkaar te plakken. Ik vraag een hondenuitlater naar de ‘Tollenbrug’, maar helaas, hij weet het niet.
We lopen op goed geluk maar verder. Uiteindelijk bereiken we een brede vaart.Die wordt niet genoemd in het boekje, dus zitten we verkeerd. Ik schiet een zonnetje en bepaal de positie op de topografische kaart. We zitten te ver, dat is duidelijk.
We moeten even terug en dan verder in zuidoostelijke richting. Even verder steken we de Eilanderdreef over. Tjonge, het gaat behoorlijk tekeer.Door de woonwijken van Muziekwijk bereiken we de bushalte ‘Wim Kanplein’. Hier starten we met de lijnwandeling 12, die gelukkig op GPS staat. Nu hoeven we alleen maar de paarse lijn te volgen. Na nog een woonwijk lopen we het bos ‘Pampushout’ in.
‘Polderland Garden of Love and Fire’ staat op het straatnaambord. Wel een toepasselijk bord zo in de stuifsneeuw.Na het Pampushout volgt een stuk IJmeerdijk. Het lopen over het dik besneeuwde fietspad valt niet mee. De wind steekt op en het begint al te schemeren. We naderen het Muiderzand met de jachthaven. Eigenlijk moeten we hier nog even het bos is, maar dat geloof ik wel. Volgens mijn informatie is er bij de jachthaven een restaurant. Nu hopen dat hij open is. In het restaurant wilde ik iets warms nuttigen, opwarmen en water halen.
Tegen vieren lopen we het terrein van de jachthaven op. De scheepjes liggen op het droge, het is zeker geen zeilweer.Ook staan er hier in de ‘middle of nowhere’ een drietal knapen van flatgebouwen. Zouden die dingen bewoond zijn?Gelukkig, het restaurant ‘Voor Pampus’ is open. Als ik mijn rugzak neerzet in de garderobe blijkt dat ik een complete berg sneeuw heb meegesjouwd. Er staat een pracht van een radiator te loeien, hier draperen we onze (vochtige) handschoenen en mutsen op.
Koffie is er en water om onze bidons te vullen. Reino wil hier eten zodat ze niet bij de tent hoeft te koken. Helaas, dat lukt niet. Er is momenteel een bedrijfsuitje aan de gang en ze verwachten nog een gezelschap. Wat nu? Reino heeft namelijk geen eten meegenomen. Ze besluit door te lopen en verderop te dineren. Ik blijf hier, ik heb het wel gehad voor vandaag. Daarstraks had ik al gezien dat er op de naastgelegen (inmiddels failliete) camping goed te kamperen valt. OK, even na half vijf lopen we het restaurant uit.
Tot onze verbazing sneeuwt het niet meer. Reino stapt de dijk op en ik loop hem af richting beoogde kampeerplek. Ai, wat een geluk, al meteen zie ik een pracht van een gedekte plek. Rondom mij bevinden zich besneeuwde struiken, maar hier is een open strook in het bos. Snel zet ik mijn tent op. Echt donker wordt het niet, ondanks de bewolkte lucht.
Het is bijna volle maan, dat scheelt toch wel. Mijn kampeerspullen kunnen sneeuwvrij de tent in. Dat scheelt een hoop rommel. Ik begin met een half bekertje witte wijn. Ik heb bij ‘Appie’ weer dezelfde Australische Grigio gekocht. Die is me twee weken terug prima bevallen. Het scheelt natuurlijk dat de wijn goed op temperatuur is. Warm is deze wijn natuurlijk niet te genieten. Toch mooi meegenomen dat het onder nul is! Een nieuwtje: ik heb onlangs een Primus gasbrander gekocht. Het is tegen mijn principe, want ik kook het liefste op benzine. Maar ja, dat moet buiten de tent. Met een gasbrander durf ik het aan om in de (natte) voortent te koken. Ik zet een pannetje water op en rits de tent voorzichtig een stukje dicht. Kijk, zo op mijn stoeltje gezeten is het gewoon comfortabel (warm).
Even later geniet ik van een kerriesoepje. Wat wil een mens nog meer. Ik zie op mijn GPS dat ik er bijna 14 kilometer heb opzitten. Het voelt of ik veel meer gelopen heb, dat banjeren door de sneeuw en overeind blijven met de gladheid is best vermoeiend.
Ik bereid de Jachtschotel van de firma Struik. Het is een kwestie van opwarmen en ook dat gaat prima op het gasbrandertje. Tjonge, straks wil ik niet meer terug naar benzine. Ook dit keer smaakt de jachtschotel heerlijk, zeker met het begeleidende wijntje. Na de afwas kruip ik snel in de slaapzak. De Omsak zit er uiteraard omheen en ik heb onder mijn Thermarest matras ook nog een aluminium matrasje gelegd. Ik moet vannacht natuurlijk niet doodvriezen. Ach, vinden doen ze me toch wel, mijn telefoon staat aan en die is uit te peilen. Ik bel nog even naar Orchideetje en daarna gaat de MP3-speler aan.
Een uurtje geleden kwam er nog regelmatig een vliegtuig over (er staat een radiobaken op Pampus en daar vliegen ze precies overheen), maar nu is het een stuk rustiger.
Zou Schiphol dichtzitten? Ai, in plaats van je te buiten gaan in een tropisch resort liggen die mensen nu op een veldbed. En dan maar afwachten wanneer je weg kunt. Kijk, dan is het Almerepad lopen veel leuker.