Airbornepad (feb 2018)

Donderdag 8 februari 2018
Waalre – Eindhoven
Om twintig voor acht sta ik op. Ik pak het weinige in en geniet om acht uur het ontbijt mét een gekookt eitje. Heel veel trek heb ik niet na de copieuze maaltijd van gisteravond.
Tegen negenen ga ik op pad. Eerst loop ik naar de Markt en ga daar verder in noordwestelijke richting. Rechts van mij ligt Waalre. Het heeft vannacht toch wel een paar graadjes gevroren. Ik heb vanmorgen een extra T-shirt aangetrokken, koud heb ik het niet. Het is windstil, wel is er iets minder zon dan gisteren.Kijk dat buitengebied van Waalre er eens mooi bijliggen!In het Dierenhotel had ik vorige keer water willen halen om een paar honderd meter verder wild te gaan kamperen. Ik neem toch aan dat een Dierenhotel altijd ‘bemenst’ is.Nee, dit is niet zo’n goede locatie om een tentje op te zetten. Zo te lezen wonen hier Schotse Hooglanders. Arbeiders zijn bezig om een afrastering aan te brengen.Iets verder ligt ‘Het Gat van Waalre’, een waterplas ontstaan door zandwinning voor de nabij gelegen A2. Nou, wat mag hier eigenlijk wél?Het pad is versmald en er worden houtsnippers aangebracht. Zouden ze er iets moois van gaan maken?Nog wat verder ligt een mini stukje hei.De A2 komt in beeld. Zie ik daar een BP-tankstation? ’t Is halfelf, zin in een bakje heb ik wel. Nou, voor €1,50 ben ik de man. In iets te eten heb ik geen trek. Tja, het gaat redelijk, maar ik hijg nogal snel. Zuurstofgebrek, mijn hart trekt het niet. Ik moet vooral niet versnellen, dan gaat het mis. Na een kwartiertje stap ik op.Ik loop onder de A2 door en sla meteen rechtsaf. Oh ja, volgens Albert klopt de track hier niet en ook de routebeschrijving deugt niet. Hoe moest het ook alweer? Ik loop maar gewoon door en zoals ik had verwacht bereik ik de verharde weg en kan linksaf.
Links en rechts strekt zich een golfbaan uit. Zie ik daar een golfrestaurant? Kijk, daar had ik natuurlijk de KMA kunnen genieten, nu loop ik maar door.
Iets verder bereik ik de Dommel. Ok, de echte Dommel ligt een stuk naar het noorden, dit is de Tongelreep. Gelukkig staat het water laag en kan ik over het voetpad verder. Ik heb dat weleens anders meegemaakt.Sowieso ligt het riviertje er mooi bij.Tegen twaalven bereik ik de Gennepermolen. Ook hier ben ik voor het eerst. Nou, veel te beleven valt er niet, alles is gesloten.Gezeten op een bankje – het is toch wel fris – nuttig ik chocolademelk en een stuk boterkoek. Ik heb niet echt trek, maar ik moet toch wat eten, anders gaat het helemaal mis.
Aan de rechterkant van de Dommel loop ik Eindhoven in.In het Gebroeders Hornemann Plantsoen staat een monument ter nagedachtenis van de joodse kinderen die tijdens WO-II zijn vervolgd en omgebracht. De broertjes Hornemann (6 en 8 jaar oud) zijn het slachtoffer geworden van medische experimenten en zijn vlak voor de bevrijding opgehangen.Het weer is wat zonniger geworden. De Dommel ligt er mooi bij.Hier staat het monument ter nagedachtenis aan de ramp op 15 juli 1996 met een Belgische C-130 Hercules op vliegveld Eindhoven. Er kwam een zwerm vogels in de twee linkermotoren terecht en de bemanning besloot om een doorstart te maken. Die doorstart mislukte en het toestel verongelukte. Tja, eigenlijk is de Hercules een transporttoestel, maar 37 leden van het Fanfarekorps van de Koninklijke Landmacht bevonden zich aan boord. De vier bemanningsleden en 30 passagiers vonden de dood. Zeven passagiers overleefden de ramp. Er zijn voor en tijdens de ramp nogal wat fouten gemaakt, maar uiteindelijk zijn de betrokkenen vrij gesproken.Ai, ik ken Eindhoven alleen maar als de stad van Philips, maar zo te lezen hebben er hier langs de Dommel een heleboel bedrijven gestaan. Alle fabriekspanden zijn inmiddels afgebroken en ik kan me niet voor de geest halen hoe het er hier toentertijd heeft uitgezien.Hier staat het Abbemuseum voor hedendaagse kunst in Europa. Ik ben niet zo van de hedendaagse kunst, dus dit museum zal het zonder mijn bezoek moeten stellen.’t Is nog een klein stukje naar het station, en eigenlijk heb ik het wel gehad. En dat terwijl de afstand van vandaag zo’n kilometer of veertien is. Ik ga weer verder met de bedrijvigheid, maar niet alle informatiebordjes zet ik op de foto.
Tja, daar ergens heeft die leerlooierij gestaan. Wat zal het hier toentertijd gestonken hebben!Zonder zeep kun je niet.Ai, het monument op het stadhuisplein ben ik voorbij gelopen. Dat is wel een beetje jammer. Mogelijk kan ik dat mettertijd nog eens goed maken.
Even over enen bereik ik station Eindhoven. De trein gaat om 13.07 uur, die moet ik net kunnen halen.Inderdaad, het lukt en als ik zit rijden we Eindhoven uit.
Als ik in Utrecht wacht op mijn aansluiting vertrekt de trein naar Baarn. Na 5 meter rijden hoor ik een harde klap vanuit de achterste wielassen. Dat klinkt als een gebroken torsiestaaf. De trein gaat meteen in de remmen! Ai, die trein gaat vandaag niet meer rijden! Ik zag het goed, na zo’n tien minuten stapt iedereen uit.
Mijn eigen sprinter heeft ook vertraging. Meteen gaat er een mevrouw heel irritant mobiel bellen. Toch is zij een uitzondering, tegenwoordig gebruikt iedereen – ik ook – Whatsapp. Net zo makkelijk en gratis bovendien.
Mooi op tijd ben ik thuis. Het traject tot Eindhoven heb ik in elk geval dichtgelopen. Hoe nu verder? Zal ik in het voorjaar nog eens een stukje lopen? Misschien weer met een B&B?
Ik zie het voorlopig maar even aan.