Lieve lezer(essen)s van onze wandelavonturen,

Geen wandelavontuur? Nee, dat is het slechte nieuws. Nu het goede nieuws: hier volgt een reisverslag van ons fietsavontuur
Zuiderzeeroute per fiets van Horst (Harderwijk) naar Hindeloopen
zaterdag 11 april t/m maandag 13 april 2009

Zaterdag 11 april 2009
Horst – Kampen
Om negen uur sta ik bij de Boni om nog snel een paar flessen frisdrank te halen. Tjonge, het weer ziet er inderdaad goed uit. En dat voor de Paasdagen. Meestal is het dan snertweer in Nederland. Gisteravond heeft Orchideetje een B&B gebeld in Kampen. Die is vast gereserveerd en de volgende bellen we onderweg wel.Om 09.45 uur gaan we van start. Nabij de oprit Horst van de A1 pakken we de Zuiderzeeroute op. Dit fietspad langs de strandjes aan het Veluwemeer kennen we wel. Ook het eerste gedeelte door Harderwijk is bekend. Maar dan fietsen we toch door een onbekend stukje Harderwijk naar Hierden. Het heeft hier vanmorgen nog geregend, de straten zijn nat en er staan plassen. Wij hebben geen druppel regen gehad! De route slingert zich door weidelijk gebied en Nunspeet en Doornspijk passeren we op ruime afstand. Bij de voormalige St. Ludgeruskerk kom ik op bekend terrein. Hier ben ik onlangs nog geweest tijdens het Zuiderzeepad (de route te voet). Die volgt een heel andere route, namelijk van Nijkerk tot St. Ludgerus loopt hij helemaal door de Veluwse bossen. Tja, voor beide trajecten is wat te zeggen. Even na twaalven fietsen we Elburg in. Tjonge, in februari was het hier uitgestorven en nu zitten de terrassen vol. Er zijn meer mensen aan het fietsen, je breekt je nek over de geparkeerde fietsen. Het vreemde is dat je onderweg nauwelijks een fietser tegenkomt. Hoe doen die mensen dat?
Het grachtje oogt rustig, maar ik heb wel even moeten wachten tot flanerend publiek voorbij gelopen was.Met de fiets aan de hand maken we een rondje door Elburg. De Vischpoort uit de 14^e eeuw staat er ook nog steeds. Oorspronkelijk was het een dichte verdedigingstoren die in de 16^e eeuw opengesteld is voor verkeer. Het is de enige poort die is overgebleven. De St. Nicolaaskerk. Zoals bekend is dit mijn favoriete heilige. De kerk is uit 1397, maar moest 50 jaar later al grondig worden gerestaureerd om instorting te voorkomen. De spits is in 1693 na blikseminslag afgebrand. Het interieur schijnt mooi te zijn, maar ook deze keer is de kerk gesloten. Als we terug zijn bij het grachtje zet ik mijn fiets tegen de brugleuning. Het is een ‘Vittorio’, (www.vittorio.nl/) dit voor de kenners. Misschien lastig te zien, maar de fiets heeft een dubbele bovenbuis. Dat is voor de stevigheid. Die stevigheid is nodig als er met volle achter- en voortassen wordt gefietst. In Nederland is dat niet echt nodig, maar als je over de grens bent en in volle vaart een berg affietst is deze stevigheid onontbeerlijk. Wij strijken neer op een terrasje en laten ons de KMA goed smaken. De zon komt goed door, het is inmiddels 21 graden in de plus. Tegenover ons terras is op de hoek een hotel/restaurant afgebrand. Zeker recent gebeurt, in februari had ik het nog niet gezien.
We gaan weer verder, maar eerst maak ik van de gracht en de wallen nog een foto. Een stukje verder zien we een bankje staan vlakbij een polderschuur. Hier werden (worden?) de zandzakken en de scheppen bewaard om te gebruiken bij een dijkdoorbraak. De voormalige Zuiderzee ligt (in tegenlicht) op een steenworp afstand. Hier eten we de van huis meegenomen lunch op. Tja, dat brood en beleg is over drie dagen niet meer eetbaar en weggooien is zonde. We zitten hier heerlijk in het zonnetje, wat kan Nederland toch mooi zijn. We stappen weer op de fiets en zeer landelijk gaat het richting Kampen. Om half vier zijn we bij de achtkante stellingmolen uit 1842 ‘De Olde Zwarver’. Zaterdagmorgen kan de molen bezocht worden en wordt er gemalen. Helaas, we zijn te laat, het kan niet altijd meezitten. We gaan maar even op een bankje zitten en kijken uit over de IJssel. Op naar onze B&B (www.ijsselhuys.nl/). Daar worden we hartelijk ontvangen. Het pand ligt aan de IJsselkade. Onze kamer – heel mooi – ligt aan de achterkant. Dat is eigenlijk wel zo rustig. We zetten onze fietsen meteen in de stalling, die hebben we vandaag niet meer nodig. De B&B staat vrijwel in het centrum. Het is prachtig weer, dus wandelen we eerst wat door Kampen. Tjonge, wat is het druk op straat! Ik krijg gewoon een cultuurshock. Het verschil tussen de buitengebieden en de stad beneemt je de adem. Vanaf de brug over de IJssel maak ik deze foto. Onze B&B is het tweede gebouw vanaf de linkerkant. Het ligt ingeklemd tussen de twee licht gekleurde gebouwen. De Cellebroederspoort is één van de drie stadspoorten die zijn overgebleven. De poort kreeg in 1616 haar huidige vorm. Langs de kade ligt een menigte scheepjes. Nou ja, er zijn hele beste bij. Zo te zien kun je op een aantal ‘aanmonsteren’ en daarmee een aantal dagen zeilen. Dat lijkt me erg leuk. Dit is volgens mij het voormalig Stadhuis gebouwd in het midden van de 14^e eeuw. We gaan maar eens op een bankje zitten aan de IJssel. Je zou er moe van worden.
Eens kijken, we hebben mooi de tijd om de volgende B&B te bellen. Lemmer moeten we makkelijk kunnen halen en waarachtig, we kunnen terecht. Dat is alvast een zorg minder. Tja, zo op de bonnefooi fietsen is wel avontuurlijk, maar het avontuur moet wel binnen de perken blijven. Nu nog een warme hap. Het is pas half zes, maar we hebben al een beste trek. Dat krijg je van een dag in de buitenlucht. We hebben al wandelend een aantal restaurants bekeken. Geen van alle stond ons aan. Tja, nu staan we voor Ristorante e Pizzeria ‘da Enzo’. Hm, dat ziet er wel goed uit. De kaart hangt buiten, die ziet er ook goed uit. We worden hartelijk ontvangen en we krijgen een plaatsje. We zijn de eerste gasten, zie ik. Nou ja, het is ook erg vroeg. Ik bestel een pizza en een glas huiswijn. Beide smaken voortreffelijk. Toevallig, nou ja wat heet toevallig, de ober komt uit Sicilië en is nu 13 maanden in Nederland. Ik moet zeggen, hij spreekt al aardig Nederlands. Sicilië, daar zijn we vorig jaar geweest. Uiteraard praten we daar even over. Inmiddels is de zaak volgelopen, ik wist wel dat hij goed was. Ik bestel nog ijs met advocaat en slagroom. Dat fiets ik er morgen wel weer af. Ach, nu we hier toch zo op ons gemak zitten kan er nog wel een espresso vanaf. Op ons gemakje kuieren we naar onze B&B en kijken nog wat naar de TV. Op tijd naar bed, morgen weer een dag op de fiets.