Maandag 25 juli 2016
Gorinchem – Lith
Om zeven uur gaat de wekker, maar ik blijf nog even liggen. Deze kamer is veel warmer dan die van gister, ondanks dat we de airco hadden aangezet. Ik lees op mijn iPad en om 08.00 uur zie ik het op het journaal dat er gisteravond in het Duitse Ansbach een aanslag heeft plaatsgevonden. Een Syriër waarvan de asielaanvraag was afgewezen, blies zichzelf op. Hij kwam daarbij om het leven en vijftien omstanders raakten gewond, waarvan vier ernstig. Noemden zij dit IS gerelateerd? Ik ben van mening dat dit onjuist is. Het geweld is Islam gerelateerd!
De terrorist verbleef al twee jaar (!) in Duitsland. Als hij het gedachtegoed van de IS had onderschreven was hij wel een IS strijder geworden. Of wilden zij hem soms niet? Sowieso liep hij bij de ‘psych’, dus ook ditmaal is er geen sprake van een terrorist, maar van een verwarde man. Hoeveel aanslagen moeten er nog plaatsvinden voordat de Duitse regering in actie komt? Merkel blijft angstig stil.
Om 08.15 uur genieten we het ontbijt. Dat is niet zo uitgebreid als gister, maar voor ons is het ruim voldoende.
Na het ontbijt rekenen we af (€122,50) en beladen de fietsen. Er moet hier in de buurt een supermarkt zijn en al snel vinden we de Spar. We kopen drinken en bananen. Kijk, een fraaie kerk middenin Gorinchem. Er is nog aan een informatief bordje gedacht. Op naar de steiger, we zijn ruim op tijd. Kijk, daar komt de Gorinchem VIII aanvaren. We boarden, erg druk is het niet. Overigens, het is 21 graden in de plus en bewolkt.
Er staat meer wind dan gisteren en die hebben we iets tegen. In een kwartiertje varen we naar de overkant, naar Woudrichem. Dat duurt zo lang omdat we een eind stroomopwaarts varen. Kijk, een handwijzer. Hier zijn we eerder geweest! Het was inderdaad tijdens het fietsen van de NAP-route.
Woudrichem is een oude vestingstad, maar al in de negende eeuw ontstaan. Om hier eens rustig rond te kijken ontbreekt de tijd. Ik volsta met het fotograferen van enkele gevels. De Sint-Martinuskerk stamt uit de 15e eeuw. Het is een laatgotische kruiskerk. In 1573 is Woudrichem door de Geuzen in brand gestoken om te verhinderen dat de Spanjaarden de stad innamen. Alleen de muren van de kerk bleven overeind. De herbouw kwam in 1621 gereed en inmiddels was het een hervormde kerk geworden. Tja, zo gaat dat, misschien maken we nog mee dat het mettertijd een moskee wordt.
Trouwens, tijdens een storm in 1717 is de spits van de toren gewaaid. Het Waterliniepad heb ik in 2005 gelopen, dat is al even geleden. Toen ben ik dus ook door Woudrichem gelopen. Er hangt hier enige informatie over de Hollandse Waterlinie. Hier is de B&B ‘Oud Woudrichem’ gevestigd. Hebben we die met surfen over het hoofd gezien? We fietsen Woudrichem uit en op de Schapendam staat deze molen. Het is de ‘Nooit Gedagt’ gebouwd in 1995. Het is een korenmolen en in de plaats gekomen van de in 1945, door terugtrekkende Duitse troepen, verwoeste voorganger. Iets voorbij Rijswijk steken we de Afgedamde Maas over. Er staat hier een monument, sowieso ben ik hier eerder geweest. Op deze locatie is de Maas toentertijd afgedamd om de vele overstromingen in dit gebied te stoppen. Ondanks het bewolkte weer zijn toch vele mensen met hun motorjacht aan het spelevaren. We fietsen door de Bommeler Waard en het ziet er landelijk uit. Het veer over de Afgedamde Maas is in de vaart. We hoeven niet ‘om’ te fietsen, maar over een paar kilometer moeten we de Maas over. Is die pont in de vaart? We vragen het even en ons wordt verzekerd dat vandaag alle veerponten in de vaart zijn. Tja, er is iets mis met de vlag. Of de wind staat verkeerd of de vlag deugt niet. En het klopt, het veer over de Maas is inderdaad in de vaart. Meestal moeten we een kleinigheid betalen, maar deze veerpont is gratis. We bevinden ons momenteel in het Land van Heusden en Altena. Ook hier is het landelijk. Vanaf hier fietsen we in pal oostelijke richting zuid van de Maas verder. In restaurant ‘Het Veerhuis’ nuttigen we thee en een tosti. Ik ben zeker vergeten om dit vast te leggen. Mogelijk komt dit omdat ik mij niet 100% voel. Ik vind het warm en drink veel. Dat is wel een aanslag op mijn teer gestel. In elk geval zijn we inmiddels een heel stuk verder. Dit is nieuwbouw in Empel. Deze huizen heb ik eerder op de foto gezet, namelijk tijdens het lopen van ‘De Maasmeanders’. Zo ongeveer hier bereikten we in april dit jaar vanaf station Den Bosch de Maas. De komende ± 80 kilometer naar Cuijk heb ik gelopen, nu ga ik de route fietsen. Naar de andere kant is dit ‘wiel’ zichtbaar. Daarna manifesteren zich nog een aantal ‘wielen’. Er hebben zich hier in het verleden veel overstromingen voorgedaan. In het dorpje Gewande staat deze Christusfiguur. De zielige plantjes van laatst zijn vervangen, maar ja, ze hebben er nét te weinig aangeschaft. We zijn een paar kilometer voorbij het dorpje ’t Wild. De Maasmeanders gaat te voet verder zuidwaarts van de Maas, wij steken hier de Maas over en maken een extra lusje naar Lith. We gaan dus weer varen. De veerpont ligt aan de overkant en daar moeten we toevallig heen. Mooie naam overigens, komt me enigszins bekend voor. Het schiet me wel te binnen. In het dorpje Alem regent het iets, maar het is niet de moeite waard om onze regenpakken aan te trekken. Maar een kilometertje verder, in het dorpje Rossum, begint het toch echt te spetteren. We schuilen onder de overkapping van het Dorpshuis.
Al snel komt een waterig zonnetje te voorschijn en kunnen we verder. Kijk eens wat een mooi pand! Ik zet hem er staand en liggend op, ik weet niet welke foto ik eigenlijk de mooiste vind. Dit is het Kasteel Rossum dat stamt uit de 13e eeuw. In de 16e eeuw werd het Kasteel verwoest tijdens het beleg van Zaltbommel. Daarna stond er een rentmeestersslot, maar dat werd afgebroken in 1850. Baron Van Randwijck bouwde hier het huidige gebouw dat van 1949 – 2002 dienst deed als gemeentehuis. Momenteel is het in gebruik als kantoor. Een monument, helaas is de plaquette nauwelijks leesbaar. Ik ontcijfer dat hier op 26 oktober 1944 twee militairen van een Britse verkenningseenheid zijn gesneuveld.
Twee andere militairen raakten gewond en zijn elders overleden. Was dit in het kader van ‘De slag om Arnhem’? Maar die was volgens mij toen al voorbij. Ok, ik vind het al. Er stond hier een fort uit 1820 dat door de Duitsers werd bezet. Een Nederlandse visser vertelde de Engelse commandant dat het fort verlaten was. Daarop werd een verkenningspatrouille op pad gestuurd, die in een hinderlaag liep. Dit zal ook wel een ‘wiel’ zijn, sowieso is het een idyllisch watertje. Om tien voor vier zijn we bij onze laatste veer van vandaag. Voor ons de Maas en daarachter het dorpje Lith. Daar ergens rechts is onze B&B. We zijn mooi op tijd! Hoewel, er draait op de pont een oranje zwaailicht. Hm, op het bord staat dat in dat geval de pont tijdelijk uit de vaart is. Op het bord staat geen telefoonnummer, dus bellen kan niet.Wat is tijdelijk? Omfietsen via de pont bij Oijen is echt een brug te ver. Ik loop tot aan het water en zie op de pont iemand heen en weer lopen. Ik roep hoe lang het nog duurt.
De man roept iets terug, maar dat kan ik helaas niet verstaan. Orchideetje verstaat het wel, hij riep ’20 minuten’. Nou, dan wachten we even.
Inderdaad, om 16.20 uur zie ik de pont in beweging komen. Even later kunnen we boarden. De monteur is nog aan boord en ik vraag wat er defect was. Nou, eerst wil hij het niet zeggen, maar daarna vertelt hij dat de pont door zijn diesel heen was. Oeps, zo te horen had de kapitein vorige week 500 liter getankt, maar de monteur vertelt dat deze pont zo’n 700 liter per week verstookt. Tjonge, dat is behoorlijk wat, maar de pont is dan ook van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat in bedrijf. Oh ja, de monteur had er 60 liter ingegooid, maar moest uiteraard de leidingen ontluchten. Ik vraag of de kapitein de brandstofmeter niet in de gaten had gehouden, maar ik hoor dat zo’n meter er niet is.
Om de hoeveelheid brandstof te meten moet je naar beneden, de tank open schroeven en dan met een meetlat peilen. Ok, wij zijn er en fietsen het laatste stukje naar onze B&B (https://www.bedandbreakfast.nl/bed-and-breakfast-nl/lith/koetshuisje-de-wieger/60471/).
Nou, dit is hem. Ik had er al eerder een foto van gemaakt, want het pand viel me toen al op. Informatie is er ook. We worden hartelijk ontvangen en wegwijs gemaakt. Nou, het ziet er prima uit. In dit voormalig koetshuis is de B&B gevestigd. ’t Is van alle gemakken voorzien. Er is zelfs een compleet ingerichte keuken aanwezig. We bereiden een beker thee, daar was ik wel aan toe.
Tegen zessen lopen we naar het restaurant ‘Hertog Jan van Brabant’. Het weer is helemaal bijgedraaid en we kunnen op het terras zitten in het zonnetje. Ik bestel de schnitzel ‘Mertveldje’ met prei, ui, champignon en omelet met extra warme groente.’t Ziet er wat merkwaardig uit, maar het smaakt boven verwachting. Orchideetje bestelt zalm en deze is ook prima. Helaas, voor een dessert hebben we geen plaats. Met fietsen (en wandelen) heb je eigenlijk meer dorst dan honger. De rekening bedraagt €35,75 en dat ronden we af naar boven. We willen niet als ‘hollanders’ over de tong gaan in Brabant.
We hebben toch al zo’n slechte naam.
Tegen half acht zijn we weer in onze B&B. De TV zetten we niet aan, ’t is meestal toch niets.
Wat lees ik op mijn iPad? Er heeft gisteren een aanslag plaatsgevonden in (of voor) een kebab-zaak in de Duitse stad Reutlingen, waarbij een 21-jarige Syrische asielzoeker een vrouw aanviel met een machete. De vrouw is daarbij om het leven gekomen. Daarna viel de terrorist anderen aan waarbij een man en een vrouw gewond zijn geraakt.
Nu lees ik (op een andere site) dat de man een relatie had met de vrouw. Tenminste, hij was verliefd op haar en zij werkten beiden in de kebab-zaak. Nu gaat het om een ‘döner’ mes. Oh, dat is zo’n groot mes waarmee ze kebab van zo’n draaiende grill snijden.
Een machete is toch wel een heel ander ding. In Suriname had ik een machete – hoewel we het daar een ‘houwer’ noemden – om mij een weg door het oerwoud te banen.
In Nederland noemen we zo’n ding gewoon een kapmes. Ok, ik hang nu eenmaal aan het gebruik van de juiste benamingen. Tja, het is nu geen (religieus geïnspireerde) terroristische aanslag, maar een misdrijf in de relationele sfeer. Ook erg, maar toch iets geheel anders.
Tjonge, het is me toch wat tegenwoordig.
Op tijd gaan we te bed, we hebben er tenslotte ruim 60 kilometer opzitten. Morgen naar Cuijk.