Zondag 24 juli 2016
Zwijndrecht – Gorinchem
Om acht uur gaat de wekker. Dat is tenminste een ‘christelijk’ tijdstip, hoewel, ik was al wakker. Prima geslapen op zeer goede matrassen. Geen enkel geluid van buiten drong tot de kamer door.
Tja, eigenlijk kwam ik er pas gisteravond achter dat de eerste pont (hier om de hoek van ARA) pas om 11.00 uur vaart! Ik ging er vanuit dat de pont dag en nacht in de vaart was. Soms ben ik toch wel erg naïef. Ach, vandaag volgens planning 56 kilometer, dus dat halen we makkelijk.
We pakken in en genieten rond negen uur het uitstekende ontbijt. Ik begin altijd met thee en ga dan over op koffie. De koffie komt hier uit een automaat en is van zeer goede kwaliteit. Het is druk in de eetzaal, maar er is capaciteit genoeg en het ontbijtbuffet wordt voortdurend bijgevuld. Dat ARA hotel loopt wel! Een aanrader dus!
Zoals gezegd hebben we gisteravond nog even TV gekeken. Helaas werd er alleen maar ‘pulp’ uitgezonden. Thuis kijken we eigenlijk alleen maar naar reisprogramma’s en naar educatieve programma’s (meest op ‘Canvas’ en de ‘BRT’). Nu kijken we TV op de computer (27 inch), want onze Sony TV is defect en kan niet meer gemaakt worden (zeggen ze). We hebben een nieuwe besteld, een Philips dit keer. Trouwens, TV kijken met ‘Horizon’ op de computer gaat 100%. Waarom kopen we eigenlijk nog een TV?
Ok, om halfelf checken we uit en fietsen naar de steiger. Kijk, dit is de achterzijde van ARA, mijns inziens verdient het gebouw niet de schoonheidsprijs. Volgens de kaart heet dit watertje de ‘Oude Maas’. Heb ik tijdens de lessen aardrijkskunde op de Lagere School niet goed opgelet? Of is deze kennis ‘verdampt’? Nog geen pont te zien, wel komt deze schuit van RijksWaterStaat even kijken. Ze hebben zeker niets beters te doen. Kijk, daar staat het, de eerste vaart is om 11.00 uur. Ik vergeet in alle commotie om een foto te maken van de pont, maar hij was keurig op tijd en hier varen we naar de overkant. Dat is dus de kant die op de foto niet zichtbaar is. Daarom heet het ook de ‘overkant’. Aan de overkant ligt het dorpje Puttershoek en dit is het haventje. En dit is Puttershoek zelf, zo te zien nog in diepe rust. Een handvol kilometers verder ligt Maasdam, daar boekten we in 2006 een arrangement. Iets verder staat de korenmolen ‘De Lelie’ uit 1836. Het is een grondzeiler en hij is maalvaardig. Op het bord links staat dat er dijkversterkings-werkzaamheden worden uitgevoerd. Dat had ik al op internet gelezen en de omleidingen gezien. Ach, dacht ik toen, we zien het wel en zo nodig gaan we over op GPS. Het was vanmorgen tamelijk nevelig, maar nu komt de zon door. We kijken uit over de Hoeksche Waard, het graan staat er goed bij. Zo te zien zijn dit de eerste huizen van ’s-Gravendeel. Dat woont hier zeker niet verkeerd. In ’s-Gravendeel staat de korenmolen ’t Vliegend Hert uit 1862. Het is een Stellingmolen en maalvaardig. De molen staat middenin het dorp, dat zie je toch niet vaak. Trouwens, de geplande route was afgesloten, we hebben over de ‘Molendijk’ naar ’s-Gravendeel gefietst.
Iets verder ligt de Kiltunnel. Het gaat tamelijk steil (en snel) naar beneden en daarna steil omhoog. Vanaf hier loop ik maar een stukje, als ik fiets reageert de bewegingssensor van mijn Pacemaker nauwelijks en mijn hartslag gaat dus niet omhoog. Ik raak dan buiten adem en heb ‘pap’ in de benen. Ok, een stukje lopen ter afwisseling is niet verkeerd. Sowieso kan ik fietsen in de bergen op mijn buik schrijven. Ai, hier gaat het dus mis. Tenminste, rechtsaf kan wel, maar wij moeten hier (knooppunt 41) rechtdoor. We moeten een kilometertje terug en dan bij knooppunt 85 rechtsaf. Ik meen dat we ons op knooppunt 75 lieten vertellen dat we zuidwaarts richting Nieuwe Merwede kunnen fietsen. Het klopt, en al snel zitten we weer op de route.
Je hebt wel geluk als je in je achtertuin je eigen kazemat hebt. Zeer geschikt als wijnkelder, maar als schuilkelder ook prima bruikbaar. Het is halféén geweest en het ontbijt is uitgewerkt. Kijk, een theetuin! Eigenlijk is het een paardenfokkerij (https://www.facebook.com/pages/Shirestal-en-theetuin-De-Griendheuvel/468505793177389), maar de theetuin is werkelijk een paradijsje. Ik maak een rondje en fotografeer een en ander. Welke (Griekse?) godin is dit? Ik denk dat er elke week heel wat uurtjes in deze tuin gaan zitten. Zo’n doorkijkje heeft onderhoud nodig. Stokrozen, die doen het altijd goed. Opnieuw een doorkijkje. En daar komt de bestelde koffie en de wafel met kersen en slagroom door. Werkelijk ‘uit de kunst’! Om half twee stappen we weer op de fiets. In een kwartiertje fietsen we naar Kop van ’t Land. De veerpont staat op het punt om van wal te steken, maar de kapitein wacht nog even op ons. Tjonge, de veerpont staat werkelijk eivol. We steken de Nieuwe Merwede over en bereiken de Biesbosch. Hm, de bebording loopt anders dan de track, maar we volgen de borden. Ook op de kaart is de route niet goed ingetekend. Ach, we komen er wel.
Een stukje verder ligt het Biesbosch Museumeiland. Ik heb daar geen informatie over, maar zo te zien is het er behoorlijk druk. Tja, we moeten nog een eind, dus fietsen we verder. De Biesbosch is een zeer waterrijk gebied en sinds 1994 een Nationaal Park. Zo te lezen is het een (water)vogelrijk gebied, maar hier laten ze het massaal afweten. Ook hier is er geen (water)vogel te zien. Rond halfdrie nemen we plaats op een bankje. We nuttigen een banaan, nootjes en nog zowat. Verder een gekookt ei, dat had ik vanmorgen nog willen nuttigen bij het ontbijt. Maar ja, mijn ogen waren groter dan mijn buik en terugbrengen kan natuurlijk niet.
’t Is trouwens 28 graden in de plus, zonnig en de temperatuur voelt iets drukkend aan.
Ik heb één fles fris leeg en begin aan de tweede.
Om drie uur fietsen we weer verder en een kwartiertje later bereiken we het ‘Pontje Steur’. Hij komt net aanvaren, dat zit weer mee. Twee senioren bedienen dit pontje, ze spreken onder elkaar een onverstaanbaar dialect. Trouwens, wel leuk bijverdienen op deze manier.
Iets verder hebben de Zeeverkenners uit Malden hun bivak opgeslagen. Waarom ben ik als kind eigenlijk niet bij de Zeeverkenners gegaan? Nu is het te laat natuurlijk. Heel wat badgasten zijn er vandaag met hun kajuitboot op uit getrokken. Nederland ligt er vandaag weer mooi bij. Tja, het regent hier zo vaak, dat is wel een beetje jammer. Dit ziet eruit als een fort. En dat is het ook. Het is Fort Bakkerskil (http://fortbakkerskil.nl). Het fort is gebouwd tussen 1877 – 1880 en diende om de nabijgelegen Papsluis te verdedigen. Tijdens de mobilisatieperiodes waren hier 100 militairen gelegerd. Sinds 2012 zijn er zeven kamers te boeken als B&B. Het terras zit vol, ik denk dat er ook iets te nuttigen valt. Wij fietsen verder. We naderen Werkendam. Kijk, daar staat een molen. Het is de Vervoornemolen uit 1700. Het is een poldermolen, maar ja, dat is in deze waterrijke omgeving te verwachten. Er is aan een informatief bordje gedacht. Via de oostrand van Werkendam fietsen we naar de oprit van de A27. Hier verlaten we de route en steken de Boven Merwede over. Het was trouwens wel even zoeken naar de oprit om op het fietspad op de brug te komen. We fietsen Gorinchem in, daar hebben we geboekt bij hotel Le Bon’Apart (http://www.lebonapart.nl/nl/). We vragen in het centrum van Gorinchem hoe we het beste kunnen fietsen en krijgen van iemand een voortreffelijke uitleg. Dat maak je maar zelden mee. Om precies kwart over vijf en na 65 kilometer staan we voor de deur. Ik denk dat de route over de Biesbosch veel en veel langer is dan wij op de kaart en op GPS hebben. Geeft niet, we hebben vandaag een prachtige fietstocht achter de rug. We checken in en reserveren meteen voor het diner. Om nog in Gorinchem op zoek te gaan naar een eetgelegenheid is een brug te ver. We brengen de fietstassen naar de kamer. De kamer is veel kleiner dan die van ARA, maar ’t is tenslotte maar voor één nacht. Onder de douche en andere kleding aan en op ons paasbest lopen we naar het restaurant beneden. Ok, omdat het zulk prachtig weer is wordt het diner op het terras aan het water geserveerd. Het zit (op onze tafel na) helemaal vol!
We krijgen een amuse geserveerd. Ai, het ziet er hier wel chique uit, maar dit is ook geen restaurant, maar een Brasserie. Overigens, het centrum van Gorinchem kwam me al zo bekend voor, we zijn hier eerder geweest. Dat was op 6 juni 2014 tijdens onze fietstocht van Breda naar Zwolle over de LF9. De B&B die we toen hadden is er denk ik mee gestopt.
Ai, ik zie op mijn iPad dat de eerste pont naar Woudrichem om 10.15 uur vaart. Dat is prima, maar dan moeten we meteen op de volgende veerpont naar Slot Loevestein en die gaat pas na twaalven. Dat duurt ons te lang, dus besluiten we om aan de zuidzijde van de Afgedamde Maas voorbij Rijswijk (bij Den Haag ligt nóg een Rijswijk) de brug te nemen.
Mooi, de soep komt door dus de kaarten en de iPad gaan van tafel. Hoewel soep… het is een rijkgevulde soep van Napoleon uien. Ik was er wel aan toe natuurlijk, maar gewoon voortreffelijk. De Merlot is ook prima. Dan volgt de krokant gebakken suprême van hoen, Alkmaarse gort en Westmoreland saus. Frites en voor de dorst hebben we er nog een fles Italiaans water bij besteld. Trouwens, het hoofdgerecht lijkt wel een schilderijtje. Hebben ze hier soms een Michelin-ster? We besluiten met thee, dat kunnen we niet op onze kamer bereiden. We krijgen er wel wat lekkers bij. We rekenen €78,50 af en ronden dat af naar boven. ’t Is een behoorlijk bedrag, maar het was het waard én we hadden het verdiend!
Om negen uur zijn we weer op de kamer en gaan al snel te bed.