Vrijdag 5 oktober 2012
Nîmes
Om acht uur staan we op en om kwart over acht zitten we in het ontbijtzaaltje. Mwah, het ontbijt is voor Franse begrippen best redelijk. OK, gebakken ei en spek is er niet, wel koude gekookte eieren. Kaas is er ook niet, alleen smeerkaas in zo’n kuipje. Na het ontbijt doe ik eerst een wasje, dan heb ik dat vast gehad. Ik merk dat ik een blaartje heb op mijn kleine teen. Dat komt van het dalen.
Tegen tienen ga ik de straat op. Pal voor het hotel (Avenue Feuchères) is de boel op de schop, wat zijn ze hier van plan? Het is 20 graden in de plus, maar het voelt fris aan. Het is tamelijk nevelig, daar komt het van. Op de Esplanada Charles de Gaulle (overleden 1970) staat deze fraaie fontein. De beroemde Arena ligt hier vlakbij. Tja, gezien het ietwat mistige weer bewaar ik een bezoek tot later, ik hoop dat de zon nog doorkomt. Ben ik hier eerder geweest? De Arena komt me zo bekend voor. Over de Boulevard Victor Hugo loop ik naar de kerk Saint-Paul. Helaas, de kerk zit op slot. Iets verder staat het ‘La Maison Carrée’, een Romeinse tempel gebouwd in het jaar 19 voor onze jaartelling. Ik loop langs La Maison Carrée en geniet op een pleintje een espresso. Nou, hij is niet goedkoop en helaas is het geen ‘echte’. Daarna vind ik bij toeval de overdekte markt. Altijd leuk, dus sneaky maak ik een aantal foto’s. Ik moet nog yoghurt hebben als lunch en een paar blikken Cassoulet. Helaas, dat hebben ze hier niet. In mijn beste Frans vraag ik naar een supermarkt en die blijkt om de hoek te zijn. Daar hebben ze yoghurt in honderd soorten en Cassoulet. Van het laatste had ik nog nooit gehoord, maar het blijkt een Franse specialiteit te zijn uit de Midi-Pyrénées.
Het bestaat uit witte bonen, tomatenpuree, eendenboutjes, worstjes en eenden- of varkensvet. Zouden ze dat ook bij de Appie verkopen? ’t Is misschien een idee voor de LAW’s.
Als ik buiten kom zie ik twee wel zeer alternatief geklede jongelui. Ik maak sneaky een foto, maar ze hebben het toch in de gaten. Snel maak ik dat ik wegkom. Dwars door Nîmes loop ik terug naar de Arena (of Arènes de Nîmes, zoals de Fransen zeggen). Er zijn 34 tribunes en de gangen en trappen (162) zijn dusdanig ontworpen dat de bezoekers de Arena snel kunnen betreden en vooral verlaten (124 in- en uitgangen). Tja, met een normale groothoeklens krijg je de Arena er niet op. Als ik helemaal van boven een foto maak dan scheelt het niet veel. Wat een immens gebouw en dat voor die tijd! Nee, ik ben hier niet eerder geweest. Ik ben natuurlijk in de war met het Colosseum in Rome en met het Theater in Orange. De Arena is gebouwd tussen de jaren 50 en 100 en geïnspireerd op het Colosseum.
Het gebouw beslaat 133 x 101 meter en de arena zelf meet 69 x 38 meter. De Arena biedt plaats aan 24.000 personen. Toentertijd traden er ’s morgens jagers op in jachtpartijen tegen wilde dieren. Daarna werd er gevochten tegen wilde dieren en tussen de middag werden veroordeelden voor de wilde dieren gegooid.
Daarna vonden de openbare executies plaats. Voor Romeinse staatsburgers gebeurde dat met het zwaard (ad gladium) en voor de overigen had de organisatie de vrije hand.
’s Middags vonden de gladiatorengevechten plaats. De toegang was gratis (waarschijnlijk onder het motto: het volk wil brood en spelen).
Tegenwoordig worden er stierengevechten, concerten en voorstellingen gegeven. Het is toch niet meer wat het geweest is.
Intussen is Menno aangesloten en samen lopen we naar de Jardins de la Fontaine. Hier staat ook de tempel voor Diane. Door de stad lopen we terug. Druk is het niet, het is tenslotte siësta. We lopen min of meer langs de Eglise Ste. Perpetue, die kunnen we mooi even meenemen. Menno gaat internetten (in het bijzonder gaat hij zoeken naar gîtes voor de rest van de tocht) en eet straks in het hotel. Zelf loop ik weer naar dezelfde pizzeria van gisteren. Kijk, het begint alweer te schemeren, het standbeeld ziet er nu heel anders uit. Zo rustig als het gisteren was, zo druk is het nu! Ik wilde een nieuwe (mogelijk betere) foto van de dames maken, maar helaas hebben ze geen tijd om te poseren. Ik bestel hetzelfde als gisteravond, die pizza is mij goed bevallen. Als ik terug ben in het hotel, vertelt Menno dat Jolande Sap (GroenLinks) is afgetreden.
Of beter gezegd, ze is door het partijbestuur op straat gezet! Kijk, dat had ik niet verwacht. De uitslag van de verkiezingen was voor GroenLinks natuurlijk dramatisch (van 10 naar 4), maar een nieuwe leider hebben ze niet. Achteraf had ze de eer beter aan zichzelf kunnen houden, maar ja, dat is altijd achteraf. Zoals elke avond bel ik even naar Orchideetje, thuis gaat alles goed.